Jezusowe słowa: „Kielich mój pić będziecie”, odnoszą się do każdego chrześcijanina. Są one zaproszeniem do uczestnictwa w kielichu Jezusa, czyli w Jego życiu. Jezus przyszedł na ziemię, aby dzielić się swoim życiem z człowiekiem.

Podczas Mszy Świętej do kielicha kapłan wlewa wino i kilka kropel wody. Wino jest symbolem boskiej natury Chrystusa, woda oznacza człowieczeństwo. Wino i woda podczas konsekracji słowem Jezusa i mocą Ducha Świętego stają się Krwią Chrystusa. W tej przedziwnej przemianie Jezus przyjmuje nasze człowieczeństwo i przemienia w siebie. Uczestniczyć w życiu samego Boga to najwyższe powołanie i godność człowieka.



Słowa Ewangelii według świętego Mateusza 

Matka synów Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła. 
On ją zapytał: «Czego pragniesz?» 
Rzekła Mu: «Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie, jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie». 
Odpowiadając, Jezus rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?» 
Odpowiedzieli Mu: «Możemy». 
On rzekł do nich: «Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował». 
Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci. 
A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».
 
Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian 

Bracia:
Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele. Ciągle bowiem jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym śmiertelnym ciele. Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was – życie. 
Cieszę się przeto owym duchem wiary, według którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem»; my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.