- Wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie Boga (Ps 98,3).

Stwierdzenie autora Psalmu jest jednoznaczne. Zbawienie jest faktem i już w tym, co Pan uczynił dla narodu wybranego, ludzie i całe stworzenie mogą kontemplować Boże ocalenie! Bo miłość jest z Boga i nie pochodząc z nas, z miary naszego serca, działa cały czas! Jest więc miłością bez miary i ponieważ ugrzęźliśmy w naszym rozumieniu miłości i celu życia, śpieszy się Bóg dawać życie, pełną radość i przyjaźń z Sobą.

„Krańce ziemi” to teren odległy, może zapomniany geograficznie. Ale można też widzieć w tym stwierdzeniu taką przestrzeń w nas, taką postawę, które potrzebują przyjęcia Ewangelii i obecności Boga. Św. Piotr swoim zachowaniem, a w zasadzie nawróceniem, może nas wiele nauczyć. Wielokrotnie bowiem zderzał się z miarą miłości jaką objawiał Jezus. Stało się tak również po zesłaniu Ducha Świętego. Idzie więc Piotr do domu poganina i zanosi Ewangelię ludziom uważanym do tej pory za nieczystych i „przekonuje się, że Bóg nie ma względu na osoby” (Dz 10,34). Może do tej pory wiedział to bardziej teoretycznie… Kiedy Piotr jest posłuszny Bogu, a to wymaga kolejnego przekroczenia barier, kryteriów, preferencji religijnych, lęków… sprawy przyśpieszają na jego oczach: Duch Święty - podczas jego kazania - zstępuje na ludzi jeszcze nie ochrzczonych, bo „miłość jest z Boga” (1J 4,7), a nie z nas - zawsze w drodze do każdego serca i „w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie” (Dz 10,35).

W życiu Piotra, który odkrył kolejny krok ku „krańcom ziemi”, objawiają się z mocą słowa Jezusa: „trwajcie we Mnie… zachowacie moje przykazania… będziecie mieć radość pełną… będziecie mieli łaskę i siłę do wzajemnej miłości… będziecie mogli oddawać życie za innych… będziecie moimi przyjaciółmi… przyniesiecie owoc trwały…. poprosicie o cokolwiek, a Ojciec mój da wam (por. J 15, 9-17). Trwać w miłości Boga to nie tylko „trzymać się kurczowo” jednej miary miłości, ale w miłości wzrastać, bo miłość z Boga zawsze prowadzi dalej. Bóg pierwszy nas umiłował, zaangażował się i pragnie mieć w nas przyjaciół zaangażowanych w przyjaźń.

"Pozostawanie i jdnocześnie pójście nie kłócą się ze sobą: życie w Mesjaszu ma, zjednej strony, wymiar bierności i przyjmowania, a z drugiej zaś - aktywności, ruchu i owocności" (Dawid H. Stern, Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu, s.332).

Kiedy nastąpi nawrócenie świata, Polski - krańców świata i krańców Polski? Jest to tajemnica Boża, ale możemy z woli Bożej mieć w niej swój udział. Zbawienie Boże stanie się na pewno bardziej widoczne, kiedy po raz kolejny nawrócimy się jak Piotr, wszyscy my, którzy mówimy, że jesteśmy i trwamy w miłości Jezusa. Owszem, jesteśmy ciagle jak Jonasz, który nie dorastał do miary dobroci Boga. Jednak miara miłości, której nie stawiamy granic, ponieważ wpatrujemy się w Oblicze Jezusa, może być dostępna już dziś dla „krańców ziemi”.

 

mp/facebook/andrzej prugar