Większość objawień w historii katolickiego mistycyzmu dotyczy Najświętszej Maryi Panny. Znamy dwa wielkie objawienia Jezusa, które w istotny sposób wpłynęły na teologię. Obydwa dotyczyły Serca Jezusowego. Obydwa otrzymały zakonnice. Pierwsza z nich, patronka dnia dzisiejszego to Święta siostra Małgorzata Maria Alacoque, druga to Św. Siostra Faustyna. Dlaczego Jezus pokazał się każdej z nich nieco inaczej? Czyżby Jego Serce miało za każdym razem inne oblicze? Myślę, że chciał pokazać bogactwo swojej miłości, która jest zarówno pogrążona w bólu ukrzyżowania którą symbolizuje korona cierniowa, pokazana s. Małgorzacie, jak i rozświetlona światłem miłosierdzia dominującego przekaz jaki otrzymała s. Faustyna.

S.  Małgorzata Maria Alacoque urodziła się w roku 1647 we Francji w diecezji Autun. Wstąpiła do klasztoru wizytek przy Paray-le-Monial, który obecnie jest centrum światowego kultu Serca Jezusowego. Zakon ten założyli św. Franciszek Salezy (+ 1622) i św. Joanna Chantal (+ 1641). Doznawała w nim mistycznych wizji, które trwały półtora roku.

Pierwsza wizja św. Małgorzaty Marii Alacoque miała miejsce 27 grudnia 1673 roku w święto św. Jana Ewangelisty. Św. Małgorzata Maria opisała swoje przeżycia w Pamiętniku: "Pewnego dnia, mając trochę więcej czasu do zabawienia się przed Najświętszym Sakramentem, poczułam się ogarnioną Boską obecnością, a to tak silnie, że zapomniałam o sobie i o miejscu, gdzie byłam, i oddałam się cała temu Duchowi Bożemu, oddając serce moje władzy Jego miłości. Pan pozwolił mi dosyć długo spoczywać na swoich Boskich piersiach, gdzie mi odkrył cuda swojej miłości i niewysłowione tajemnice swego Najświętszego Serca, które przede mną dotąd taił; po raz pierwszy otworzył mi swoje Serce, ale w sposób tak rzeczywisty i dotykalny, że mi nie pozwolił wątpić o tym, mimo że ciągle się lękam złudzenia". Drugie objawienie wystąpiło w roku 1674, w oktawie Bożego Ciała. Pan Jezus: "Otworzywszy piersi, ukazał mi swoje Serce, całe kochające i godne miłości, skąd jako z żywego źródła owe promienie wynikały. Wtenczas odkrył przede mną niewysłowione cuda swojej czystej miłości i pokazał, dokąd się posunęła nadzwyczajna Jego miłość ku ludziom, od których nie odbiera nic oprócz niewdzięczności".

Jezus polecał jej także, aby w każdą noc z czwartku na pierwszy piątek modliła się między godziną 23 a 24, na wspomnienie cierpienia Jezusa w Ogrójcu: "Upadniesz na twarz i spędzisz ze Mną jedną godzinę. Będziesz wzywała miłosierdzia Bożego dla uproszenia przebaczenia grzesznikom i będziesz się starała osłodzić mi choć trochę gorycz, jakiej doznałem". 

Wspólnym aspektem obydwu wizji jest płomień. Serce Chrystusa jakie widziała s. Małgorzata jest „Gorejącym Ogniskiem Miłości”, a św. Faustynie pokazało się jako źródło promieni Miłosierdzia.   Rozbieżności w opisach Serca Jezusowego mają swoje źródło w tym, że zawsze mają one znaczenie symboliczne i ukazują nam nico inne prawdy teologiczne. Pan Bóg przypomina nam w ten sposób prawdy wiary, nie jest to odniesienie do wyglądu fizycznego.