Pomódlmy się dziś słowami pieśni św. Hildegardy z Bingen, której wyjątkowe piękno nie tylko wspaniale chwali Boga, ale także dając nam wszystkim przedsmak niebieskiej cudowności daje nam nadzieję na spotkanie z żywym Chrystusem!

O ogniu Ducha Pocieszyciela. O życie życia wszelkiego stworzenia,
jesteś święty ożywiając formy,
jesteś święty namaszczając
niebezpieczne złamania,
jesteś święty oczyszczając
cuchnące rany.
O tchnienie świętości,
o ogniu miłości,
o słodki smaku w piersiach,
i wylewności serc
w aromacie cnót.
O źródło przeczyste,
w którym okazuje się, że Bóg gromadzi błądzących
i szuka zagubionych.

O pancerzu życia,
i nadziejo zespolenia wszystkich członków,
o pasie honoru:
Ocal błogosławionych.
Uchroń tych, którzy uwięzieni
przez nieprzyjaciela,
i rozwiąż więzy tych,
których moc Boża chce uwolnić.
O drogo najpotężniejsza,
która wszystko przenikasz
na wysokościach niebios i na ziemi
i we wszystkich otchłaniach.
Ty wszystko jednoczysz i gromadzisz.

Dzięki tobie płyną chmury i unosi się eter,
kamienie mają wilgoć,
wody tworzą potoki,
a ziemia wydaje zieleń.
Także Ty zawsze kształcisz uczonych,
uszczęśliwionych dzięki inspiracji mądrości.
Dlatego niech Ci będzie chwała,
który jesteś dźwiękiem chwały
i rozkoszą życia,
nadzieją i honorem potężnym
ofiarowany darze światła.

(tłum. M. Kowalewska, "Bóg – Kosmos – Człowiek w twórczości św. Hildegardy z Bingen”, Lublin 2007, s. 89-90.