11 września 910 roku opactwo założył książę Akwitanii Wilhelm Pobożny. Benedyktyńscy mnisi zaostrzyli swoją regułę, wzmocnili zasadę celibatu i zwiększyli rolę modlitwy w zgromadzeniu. W ciągu 200 lat kluniaccy benedyktyni rozrośli się do jednego z największych zgromadzeń – w szczytowym okresie podlegało im ponad 1200 klasztorów i 10 tysięcy mnichów.
Do czasu powstania Bazyliki św. Piotra w Rzymie kościół w opactwie stanowił największą świątynią Zachodniego Chrześcijaństwa. Z czasem opactwo zaczęło podupadać, by w okresie rewolucji francuskiej zostać przejętym przez państwo i sprzedanym. Dziś, po okresie wykorzystania budynków jako kamieniołomu, pozostały po nim ruiny.
Liczące obecnie 5 tys. mieszkańców miasteczko przygotowuje się do roku jubileuszowego od lat 80-tych XX wieku. Od tego czasu na restaurację zabytku – wpisanego na listę światowego dziedzictwa kultury – wydano ponad 18 mln euro. Święto będzie trwało od czwartku, 9 września, do niedzieli, 12 września.
W ramach obchodów goście będą mogli wziąć udział w licznych sympozjach, spektaklach jeździeckich i pokazach sztucznych ogni, a także festynach folklorystycznych. Niestety, obchody będą miały charakter raczej historyczny, niż religijny, co będzie dość odległe od zasad, które stanowiły fundament życia kluniackich mnichów.
sks/Kath.net
Podobał Ci się artykuł? Wesprzyj Frondę »
