Wspólnotowe doświadczenie

Duchowa adopcja dziecka poczętego jest propozycją nie tylko dla jednostek, ale dla wszystkich środowisk, całych rodzin i grup, które łączy troska o życie!

- Wspólnot podejmujących duchową adopcję jest bardzo wiele. To m.in. Diakonia Życia Ruchu Światło-Życie, Neokatechumenat, gdzie małżeństwa mają nawet po dziewięcioro dzieci, Odnowa w Duchu Świętym i wiele innych wspólnot - mówi dziennikarka Małgorzata Bartas-Witan.
Doświadczeniem w tym względzie, we własnej rodzinie i w Ruchu Focolari, dzieli się Katarzyna Pazdan.

Obie Panie opowiadają o swojej, zaproponowanej wspólnotom inicjatywie ułożenia dla młodzieży rozważań do Adoracji Najświętszego Sakramentu przez różne osoby i wspólnoty, które łączy wspólna troska o życie poczęte.

- Działanie modlitewne jest bardzo naturalną formą formacji do działania na rzecz życia we wspólnotach, w rodzinach. Modlitwa w ramach adopcji duchowej bardzo jednoczy małżonków, którzy klękając codziennie do wspólnej modlitwy różańcowej naprawdę mogą odnajdywać jedność. Ale też to dobra formacja narzeczonych, którzy przez dziewięć miesięcy modląc się za nienarodzone dziecko nabierają jeszcze większej świadomości i wartości życia, sensu rodzicielstwa i odpowiedzialności za rodzicielstwo - przekonuje Katarzyna Pazdan.

- Dzieło adopcji nie jest żadną alternatywną wspólnotą do wspólnoty, w której się znajdujecie, jeśli w niej jesteście. To rzeczywistość, która może dotyczyć nas wszystkich, będących w jakimkolwiek miejscu, środowisku, wspólnocie w Kościele. To coś, co jest ponad naszą różnorodnością - dodaje Małgorzata Bartas-Witan.
- Jeśli bylibyście zainteresowani udziałem w spotkaniu nt. duchowej adopcji, chcielibyście wiedzieć, jak praktycznie to robić w swoich wspólnotach, zapraszamy ponownie na stronę duchowaadopcja.pl - kończy Katarzyna Pazdan.

Salve NET