„Obecny stan anglikanizmu powinien stanowić poważne ostrzeżenie dla Kościoła katolickiego, by nie dać się skusić duchowi epoki. Zamiast wzywać społeczeństwo do skruchy i nawrócenia, anglikanizm (stając się platformą dla feminizmu i politycznego utopizmu) został nawrócony przez otaczającą kulturę” – ostrzega dr Gavin Ashenden, nawrócony na katolicyzm były biskup anglikański. Dr Ashenden zareagował tak w rozmowie z „Church Militant” na naciski na Watykan, by uznać anglikańskie święcenia kapłańskie.

Grupa anglikańskich i katolickich teologów skupionych w Malines Converstations Group (Grupa Rozmów z Malines, MCG) argumentuje, że reforma katolickiego obrzędu święceń kapłańskich, jaka nastąpiła po Soborze Watykańskim II, umożliwia uznanie anglikańskich święceń kapłańskich. Sobór Watykański II zdaniem MCG dawałaby „solidną teologiczną i hermeneutyczną podstawę do zakwestionowania podejścia i osądu Apostolicae curae”, listu apostolskiego Leona XIII z 1896 r. który stwierdza nieważność anglikańskich święceń kapłańskich.

Jednocześnie dokument MCG pt. Sorores in Spe: Sisters in Hope of Resurreciton”: A Fresh Response to the Condemnation of Anglican Orders (1896) (Sorores in Spe. Siostry w nadziei Zmartwychwstania. Nowa odpowiedź na potępienie anglikańskich święceń (1896)) lekceważy kwestie święceń kapłańskich dla kobiet w anglikanizmie i stwierdza, że używanie ich jako argumentu przeciwko unieważnieniu dekretu Leona XIII byłoby błędne.

„Fakt, że kobiety mogą (w większości anglikańskich prowincji) być teraz wyświęcane na księży – czytamy w dokumencie – nie oznacza sam w sobie, że papieskie potępienie z 1896 r. należy stosować do obecnej sytuacji”.

Z kolei dr Ashenden, komentując te działania, zauważył: „Wyświęcanie kobiet na księży wywołało destabilizującą mieszaninę schizmy i porzucenia najbardziej fundamentalnych norm biblijnych. Należy ogromnie żałować, że ruch pozujący na czynnik jedności, jeśli odniesie sukces, okaże się być działaniem na rzecz schizmy i duchowego spustoszenia”.

Zdaniem teologów z MCG reformy obrzędów święceń kapłańskich w Kościele katolickim i Kościele anglikańskim doprowadziły do tego, że „istnieją głębokie liturgiczne i teologiczne podobieństwa pomiędzy oboma kościołami odnośnie obrzędów święceń, jak i rozumienia diakonatu, kapłaństwa i episkopatu”.

Tymczasem dr Joseph Shaw, przewodniczący Una Voce International, podkreśla, że właśnie te reformy – otwierając możliwość „nieporozumień, jakie przejawia ten dokument”, czyli Sorores in Spe – unaoczniają „wartość starszych ksiąg liturgicznych”. Jednocześnie wskazuje on na znaczące różnice między anglikanizmem a katolicyzmem np. w rozumieniu sukcesji apostolskiej, które w anglikanizmie „jest kompletnie obce wierze katolickiej”.

 

jjf/ChurchMilitant.com