16 października 1978 roku 58. letni kard. Karol Wojtyła z Krakowa został wybrany 264. następcą św. Piotra. Pierwszy papież Polak i pierwszy od 1522 roku papież nie z Włoch kierował Kościołem przez 27 lat.

W konklawe uczestniczyło 111 kardynał. 56. z nich było Europejczykami, a 26. Włochami. Obrady i głosowania w kaplicy Sykstyńskiej rozpoczęły się 14 października. Kard. Wojtyła został wybrany w wyniku ósmego głosowania. Oddało na niego głos 99 elektorów. Nowy papież przyjął imię „Jan Paweł II”, co odczytano jako zapowiedź kontynuacji drogi trzech poprzedników: Jana XXIII, Pawła VI i Jana Pawła I.

- „Najdostojniejsi kardynałowie powołali nowego biskupa Rzymu. Powołali go z dalekiego kraju, z dalekiego, lecz zawsze tak bliskiego przez łączność w wierze i tradycji chrześcijańskiej”

- mówił w swoim pierwszym przemówieniu z balkonu bazyliki św. Piotra.

22 października na placu św. Piotra odbyła się uroczysta Msza św. inaugurująca pontyfikat. Wówczas św. Jan Paweł II pierwszy raz jako papież wezwał: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”.

Ks. prof. Skrzypczak: To była bomba

W rozmowie z Polską Agencją Prasową ks. prof. Robert Skrzypczak podkreśla, że „wybór kard. Karola Wojtyły na papieża to była prawdziwa bomba mająca niesamowitą siłę dobrej nowiny. Wszyscy w Polsce zdawali sobie sprawę z tego, że ten wybór oznacza przełom w świecie”.

Duchowny wspomina, że miał wówczas 14 lat. Kiedy z komina Kaplicy Sykstyńskiej wypuszczono biały dym służył do Mszy św. Jeden z księży zawołał go do zakrystii i poprosił, aby przekazał wiadomość celebransowi. Ta wiadomość, wspomina, miała wówczas ogromną siłę.

- „To była prawdziwa bomba, wyłom w szarzyźnie codzienności. Zwłaszcza że polska codzienność była kształtowana przez smutny, przaśny PRL. Później z ogromnym wzruszeniem i poczuciem, że uczestniczę w wydarzeniu o randze historycznej śledziłem pojawienie się nowego papieża na balkonie bazyliki św. Piotra w Watykanie i ten słynny gest wyciągnięcia rąk”

- opowiada ksiądz profesor.

Wspomina, że wybór papieża nie-Włocha był wówczas czymś niewyobrażalnym. Wskazuje też na ogromne zmiany, jakie natychmiast wprowadzał Jan Paweł II.

- „Jan Paweł II skracał dystans, wprowadził ogromną ewangeliczną radość w układy watykańskie, od samego początku doceniał kobiety”

- podkreśla.

Rozmówca PAP zwraca też uwagę na ogromne znaczenie wezwania „nie lękajcie się” dla ówczesnego, ogarniętego zimną wojną świata.

- „W tym momencie pojawił się człowiek, który mówił: nie lękajcie się! Otwórzcie serca, ale też otwórzcie granice swoich bloków militarnych”

- mówi duchowny.

Od początku swojego pontyfikatu papież Polak poświęcił się nauczaniu o rodzinie. Zwołał poświęcony jej synod biskupów, poświęcił 5 lat na głoszenie teologii ciała w ramach środowych audiencji. Przygotował adhortację „Familiaris consortio” oraz „List do rodzin” i „List do kobiet”.

- „Nic dziwnego, że w akcie kanonizacji papież Franciszek, charakteryzując sylwetkę Jana Pawła II, nazwał go papieżem rodziny”

- zauważa ks. Skrzypczak.

Wyznacznikiem pontyfikatu Jana Pawła II było też „postawienie wykrzyknika na kwestię prawdy”.

- „Jan Paweł II widział, że nasza cywilizacja zsuwa się w otchłań relatywizmu. Wiedział, że jeśli nie uznajemy istnienia obiektywnej prawdy, to nie będziemy umieli odróżniać dobra i zła. Widział, że w różnych częściach świata prawda jest zamieniana na ideologię, że zanika poczucie grzechu”

- wskazuje teolog.

- „Kolejnym rysem pontyfikatu Jana Pawła II był nakaz misyjny. Papież zwracał uwagę, że nie potrzebujemy nowej Ewangelii, tylko nowych pokładów gorliwości i nowych sposobów jej głoszenia. Dlatego Jan Paweł II był papieżem wędrownym, który odbył 106 zagranicznych pielgrzymek. Był nieustannie w drodze”

- dodaje.

kak/PAP