Dlaczego warto określić swój poziom zaawansowania językowego?

Rzetelne określenie poziomu zaawansowania językowego niesie ze sobą szereg korzyści. Pierwszą z nich jest zwiększenie efektywności nauki języka. Dzięki samoocenie można uniknąć powtarzania zbyt prostego materiału, jak również rozpoczęcia kursu stojącego na zbyt wysokim poziomie. Określenie umiejętności językowych pozwala na dobranie zajęć na odpowiednim stopniu zaawansowania, dzięki czemu nauka języków staje się jeszcze skuteczniejsza. Ponadto poziom znajomości języka stanowi stałą część większości współczesnych CV. Dzięki wykonaniu wspominanej samooceny można uniknąć przykrych sytuacji podczas rozmów kwalifikacyjnych, które będą wynikiem nieprawidłowego określenia własnych umiejętności lingwistycznych. Poniżej przedstawiamy różnice między poszczególnymi poziomami znajomości języka angielskiego.

Beginner (elementary)

Skala europejska dzieli stopnie znajomości języka przy pomocy liter oraz cyfr. Pierwszy poziom to A1 - beginner, który oznacza, że osoba dopiero rozpoczęła naukę angielskiego lub zna go w bardzo małym stopniu. Wiedza elementarna może pozwalać na zrozumienie prostych zdań wypowiadanych głośną i wyraźną angielszczyzną. Daję możliwość wyrażania swoich myśl za pomocą najprostszych fraz stosowanych w mowie potocznej. Poziom beginner umożliwia napisanie prostego tekstu, wypełnianie formularzów i czytanie nieskomplikowanych artykułów. Ten stopień zaawansowania wiąże się ze znajomością czasów Present Simple, Future Simple i Past simple, tworzeniem podstawowej liczy mnogiej i możliwością posługiwania się ponad 1000 słów.

Pre-Intermediate

Poziom A2 nazywany Waystage level pozwala na w miarę swobodne posługiwanie się językiem angielskim. Oznacza znajomość podstawowych zasad gramatyki i możliwość ogólnego zrozumienia czytanych tekstów i wypowiadanych słów. Na tym etapie nauki osoba jest w stanie tworzyć teksty o charakterze formalny i nieformalnych. Potrafi wyrażać swoje potrzeby i porozumiewać się z native speakerami używającymi mniej wyszukanego języka. Poziom pre-intermediate oznacza opanowani czasów: Present Perfect, Present Continous, Past Continous oraz present Perfect Continous. Osoba na tym stopniu zaawansowania poradzi sobie z wykonywaniem nieskomplikowanych prac w krajach anglojęzycznych.

Intermediate

Trzeci poziom zaawansowania zwany Intermediate oznacza się symbolem B1. Wiąże się ze znajomością dość dużej ilości słów, konkretnie około 2500. Taki zasób słownictwa pozwala na swobodne wypowiadanie się podczas podróży lub stałego pobytu za granicą. Daje możliwość dokładnego wyrażania swoich potrzeb, uzasadniania swoich działań i opisywania planów. Przeważnie jest minimalny poziom znajomości języka angielskiego wymagany przez firmy o charakterze międzynarodowym. Stopień zaawansowania językowego B1 oznacza możliwość posługiwania się czasownikami modalnymi i frazowymi oraz wykorzystywanie drugiego okresu warunkowego.

Upper-Intermediate

Poziom B2, czyli upper-intemediate wiąże się z umiejętnością swobodnego i płynnego wypowiadania podczas rozmowy z native speakerami. Pozwala na łatwe identyfikowanie błędów popełnianych przez siebie lub swoich rozmówców. Umożliwia zrozumienie tekstów i wypowiedzi o charakterze abstrakcyjnym. Nauka języka, która doprowadziła do tego poziomu zaawansowania wiąże się z dobrą znajomością czasu Future Continous, trzeciego okresu warunkowego i mowy zależnej. Taki stopień znajomości pozwala na posługiwaniem dużą ilością słów, których liczba waha się od 3000 do 4000.

Advanced

Poziom zaawansowania C1 pozwala na pisanie i wypowiadanie się bardzo małą ilością popełnianych błędów. Umożliwia swobodną rozmowę z native speakerami, a co najważniejsze pełne zrozumienie tego typu osób. Taki poziom zaawansowania daje możliwość podjęcia bardziej skomplikowanych prac wymagających doskonałej znajomości języka angielskiego. Pozwala na pisanie artykułów, rozprawek i profesjonalnych raportów. Oznacza umiejętność korzystania z idiomów i skomplikowanych fraz.

Mastery

Poziom C2 to najwyższy stopień znajomości języka angielskiego. Nazywany jest mistrzowskim i umożliwia spontaniczne i naturalne wypowiadanie się, niezależnie od sytuacji. Taki poziom biegłości pozwala na dorównanie native speakerom, którzy urodzili się w krajach anglojęzycznych.