Pomimo odkryć współczesnej nauki, człowiek wciąż mierzy się z konkretnymi granicami, których w żaden sposób nie potrafi przekroczyć. Jeżeli odrzuci wiarę i oprze się na samej nauce, zatraci swoją tożsamość.

Według Gerhardta nie jest przypadkiem, że tak wielu noblistów z zakresu nauk ścisłych otwarcie przyznaje się do wiary w Boga. Wówczas, gdy człowiek zajmuje się fundamentalnymi zagadnieniami naukowymi – jak, przykładowo, wielcy fizycy XX wieku – trafia ostatecznie na punkt, w którym musi zadać sobie pytanie o Boga.

Naukowiec mu się zapytać, czym tak naprawdę jest wiedza oraz jak poradzić sobie z faktem, że choć opieramy się na nauce, to nie możemy jej całkowicie zaufać. Dla Gerhardta wiara jest wobec tego niejako zwieńczeniem naukowych poszukiwań.

pac/katholisch.de