W ostatnim dniu dziewięciodniowej Nowenny do św. Pawła I Pustelnika, w niedzielę, 17 stycznia, przypada tzw. zewnętrzna uroczystość ku czci św. Pawła, patriarchy Zakonu Paulinów. 

Uroczystej Eucharystii - sumie odpustowej odprawionej o godz. 11.00 w bazylice przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Mszę św. koncelebrowali ojcowie paulini na czele z generałem Zakonu o. Arnoldem Chrapkowskim i zarządem generalnym Zakonu Paulinów oraz przeorem Jasnej Góry o. Marianem Waligórą. 

Słowa powitania wygłosił przeor Jasnej Góry o. Marian Waligóra. „Dziś w niedzielę, po 15 stycznia, kiedy wraz z wiernymi odwiedzającymi nasze paulińskie klasztory, nasze świątynie przeżywamy Uroczystość św. Pawła I Pustelnika pragnę serdecznie powitać wszystkich zgromadzonych na tej odpustowej Mszy św. tu na Jasnej Górze. (…) Patrzymy na pustelnika egipskiego św. Pawła i uczymy się od niego stawiania Boga ponad wszelkie dobro, jakie oferuje nam świat, uczymy się wszystko w Bogu zanurzać, widzieć w Nim fundament naszej egzystencji. O tej postawie niedawno w rozważaniu na Anioł Pański przypomniał nam papież Franciszek, mówił, że ‘aby spotkać Jezusa trzeba umieć podnieść oczy ku Niebu, a nie być skoncentrowanym na sobie, na własnym egoizmie, trzeba mieć serce i umysł otwarte na horyzont Boga, który nas zawsze zaskakuje. Niech św. Paweł I Pustelnik pomaga nam być otwartymi na Boga, niech jego ‘Solus cum Deo solo – sam na sam z Bogiem’ przypomina nam byśmy i my całym naszym życiem byli zapatrzeni w Boga, mieli wzrok podniesiony w górę, byśmy od Boga czerpali siły do patrzenia z miłością na bliźniego. A Maryja, którą wzywamy jako Królową Pustelników niech oręduje za nami, niech będzie nam wzorem rozważania w swoim sercu wszystkiego co Boże, niech pomaga nam czynić wszystko, cokolwiek Bóg nam powie”. 

„Tutaj, w tej tajemnicy wspólnoty kościoła dostrzegamy również dar osoby i życia św. Pawła I Pustelnika. Urodzony w Tebach w Egipcie, ok. 228 r. za panowania cesarza Aleksandra Sewera poświęcił się studiom. Pochodząc z bogatej rodziny otrzymał wyjątkową edukację, w kulturze greckiej i egipskiej, ale poprzez złośliwy donos, jako chrześcijanin został można powiedzieć skazany już w czasie prześladowań za cesarza Decjusza na pustynię. Chroni się najpierw w domu na wsi, a potem ucieka na pustynne ziemie, gdzie jak zapisano przemienia ten stan konieczności w dobrowolny wybór, aby być z Bogiem. Odtąd skalista grota i wieloletnia palma stają się dla niego codzienną rzeczywistością dla życia modlitwy i pokuty – wspominał w homilii historię św. Pawła abp Wacław Depo – Jeszcze jest jeden atrybut, który jest wpisany również w symbol zakonu ojców paulinów, to jest z woli opatrzności Bożej kruk, który będzie w cudowny sposób przynosił porcję codziennego chleba. Św. Paweł umrze w wieku 113 lat w Dolnej Tebajdzie. Św. Antoni Pustelnik odwiedzi go w grocie, a następnie pochowa w dole, który według tradycji został nieco wcześniej przygotowany przez lwy, dlatego nie dziwmy się, że i ten symbol jest w symbolu sztandaru. Z nauki tych ojców pustyni przytoczmy pewną krótką refleksję, jako również i nasze zadanie: kto zdecyduje się mieszkać na pustyni i szuka pokoju, ten wolny jest od trzech wojen: słuchu, języka i oczu, a pozostaje mu jedna – wojna serca, aby być wiernym łasce Boga. Kończąc nasze rozważanie widzimy dobrze, że chrześcijaństwo jest religią więzi człowieka z Bogiem, a w osobie Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i człowieka, Bóg potwierdza swoją miłość i plan dla każdego z nas, dla każdego rodzaju powołań, mogąc powiedzieć, wystarczy Ci mojej łaski, abyś osiągnął życie wieczne i był szczęśliwy na wieki. Jest tylko jeden warunek, na który wskazuje Maryja: ‘zróbcie wszystko, cokolwiek mój Syn wam powie’”. 

Na zakończenie błogosławieństwa relikwiami św. Pawła I Pustelnika udzielił wszystkim zgromadzonym abp Wacław Depo. 

bjad/jasnagora.com