Kardynał Gianfranco Ravasi, szef Papieskiej Rady ds. Kultury gości dziś w Warszawie na "Dziedzińcu pogan", cyklicznej imprezie dialogicznej. W wywiadzie dla dziennika "Rzeczpospolita" kard. Ravasi wyjaśnia, że współczesny ateista ma duhcowość: "Poza przypadkiem ateisty antyklerykalnego, który chce zaprzeczyć wszelkiemu wymiarowi transcendentnemu, jakiejkolwiek ekspresji duchowej. Jednak dziś taka postać ateizmu w sensie materialistycznym, jest już rzadka. Niewierzący, w większości operują w wymiarze poszukiwań przekraczających zwykłą materialność". I dodaje, że dialog chrześcijanina z niewierzącym nie jest czymś drugo,-trzeciorzędnym ale obowiązkiem, wynikłym ze specyfiki naszej wiary. Chrześcijanie są dialogistami. "Chrześcijaństwo z natury jest religią dialogiczną. Wierzący został posłany do świata. Nie jest członkiem sekty. W dialogu z niewierzącym także osoba wierząca może się czegoś nauczyć. Dlatego właśnie dialog jest istotny. Stanowi on zasadniczy element struktury chrześcijaństwa w świecie. Z drugiej strony w oczach wierzącego, każda rzeczywistość ludzka i każde stworzenie Boże jest nośnikiem przesłania, które należy umieć odczytać" - mówi. kardynał.

O sensie "Dziedzińca pogan" kardynał mówi: "Dziedziniec Pogan stara się wejść także w obszar kultury masowej. Warto wspomnieć o spotkaniach zorganizowanych dla młodzieży, o Dziedzińcu Dzieci, które są próbą właśnie przejścia z wysokiego poziomu intelektualnego dyskusji i dialogu do form bardziej przystępnych dla przeciętnego katolika. Jednak naprawdę istotnym jest fakt, iż w katolik uczestniczący w Dziedzińcu Pogan, bardziej niż uczenia się czegoś od niewierzącego, czy przyswojenia sobie pewnych treści, zdobywa się na odwagę uzasadnienia wiary - najpierw wobec samego siebie o potem wobec niewierzących".

Jakie są owoce takiego spotkania z poganami dla Kościoła? "Kościół w takich debatach uczy się nade wszystko używania języka świata laickiego. Jest to istotne, jako że w wielu krajach sekularyzacja z punku widzenia „ilościowego" jest zjawiskiem narastającym a czasem przewyższającym fenomen religijności. Stąd też dokonuje się swoiste oczyszczenie w przestrzeni języka. Drugim elementem jest esencjalność, tzn. zdolność odnalezienia w wierze komponentów najbardziej fundamentalnych. Trzecim obszarem jest świadectwo. Jeśli pojawiają się uzasadnione zarzuty co do niewierności Kościoła, stają się one impulsem do oczyszczenia i przemiany".

Cały wywiad z kardynałem Ravasim TUTAJ

Philo