Jak wspomina anonimowa aborcjonistka, przez sześć lat pracowała jako asystentka w klinice aborcyjnej. Towarzyszyła lekarzom, którzy wykonywali aborcje. Dobrze pamięta moment, w którym zrozumiała, czym naprawdę jest aborcja. Jej relacja została przedstawiona przez Population Research Institute.

„Stałam za lekarzem i mogłam dokładnie zobaczyć, jak wykonuje aborcję na kobiecie, która była w 20-22 tygodniu ciąży. Zobaczyłam twarz dziecka. Nie wiem, jak opisać, co wówczas czułam. Zrozumiałam, że właśnie zabiliśmy ludzką istotę. Ale w tej samej chwili pomyślałam: to legalne, więc musi być w porządku. Jednak całe moje istnienie sprzeciwiało się temu, co widziałam. Poczułam śmierć. Byłam zawstydzona i zmieszana, gdy patrzyłam na okrwawione części ciała dziecka. Mogę powiedzieć, że czułam obecność diabła.”

„Jeżeli to dziecko urodziłoby się przedwcześnie między 20. a 22. tygodniem ciąży miałoby szansę przeżyć. (...) Zdradzamy nasze dzieci. Przerywamy ich cenne życia tak nagle i nieoczekiwanie. Sądzimy, że aborcja przynosi wytchnienie. Tak naprawdę przynosi pustkę, wstyd, ból, żal i poczucie śmierci.”

„Modlę się, by Bóg, jedyny Bóg, którego mamy, otworzył wasze serca i dał wam mądrość i żar, by mówić o tym otwarcie. Obudź się świecie!” – wzywa była aborcjonistka.

Pac/lsn