Zniszczony pomnik błogosławionego, to tylko jeden z symptomów nowego trendu. Łezka w oku się kręci na myśl o starym, dobrym antyklerykalizmie, którego cała treść sprowadzała się na narzekania na pazerność proboszcza, jego pociąg do niewiast (wyimaginowany lub nie), majątki biskupów (radziej na zaniedbania w pracy duszpasterskiej). Miało to niegroźny, ludowy wymiar. Ot, taki relikt przeszłości. Niestety jesteśmy świadkami narodzin znacznie bardziej niebezpiecznego zjawiska, które opiera się już nie na niechęci względem kleru, ale samej religii, będącej symbolem ograniczania swobody dla młodych wykształconych z wielkich miast (oczywiście oficjalnym powodem niechęci jest rzekome promowanie nienawiści przez Kościół i nietolerancja katolików).

 

Modelka "Playboya" stylizowana na Matkę Bożą (i to w katolickim Meksyku), w portugalskiej edycji tego magazynu facet przebrany za Jezusa u boku rozebranych dziewczyn, "Wysokie Obcasy" lansowane hasłem "Nieposłuszne nikomu" (silne skojarzenie z "Non serviam"), reklamówki z zakonnicami całującymi się z księżmi... To wszystko już mieliśmy. Również nad Wisłą, nie tylko na łamach antyklerykalnych szmatławców pokroju "Faktów i Mitów" czy "NIE". 

 

Wystarczy przypmnieć okładki tzw. opiniotwórczych tygodników z "ukrzyżowanym" Tupolewem czy Palikotem jako "Mesjaszem". Wszystkiemu towarzyszył sukces politycznej trupy biznesmena z Lublina i lansowanie w mediach Adama "Holocausto" Darskiego (bardziej znanego jako Nergal), któremu bojownicy w walce z nietolerancją raczej nie zarzucą kontaktów z naziolami czy stosowania "mowy nienawiści" (jasne, w końcu katoli można opluć w ramach "samoobrony prewencyjnej"). Grunt, że były chłopak Dody jest bluź... pardon - nowoczesny.

 

Oczywiście nadal możemy udawać, że nic się nie dzieje. Obserwować coraz bardziej brutalne ataki na chrześcijaństwo, ignorować brak wrażliwości na sprawy ochrony życia (vide potraktowanie siedleckiego Okna Życia jako śmietnika) i trwać w błogim stanie "świętego spokoju". Do czasu, aż ktoś zdewastuje pomnik Jana Pawła II w naszym kraju. W końcu to bożyszcze salonu - Adam Darski wydzierał się: Hail!/ Dzisiaj... ścinamy głowę Watykanu, w koronie/ Ludzie, ludzie się od śmierci ociągają/ Nienawiść.../ Lecz tego miejsca już nie ma!/ Hail!

 

Może "Holocausto" pokusi się o taki happening? Oczywiście w ramach "swobody artystycznej".

 

Aleksander Majewski