Luiza Dołęgowska, Fronda.pl: W najbliższy piątek w ponad 200 polskich szkołach ma być przeprowadzona akcja ,,Tęczowy piątek '', organizowana przez Kampanię Przeciw Homofobii, która ma na celu wskazanie ''akceptacji i otwartości na uczniów i uczennice LGBTQI". Akcję promuje ZNP. Jak Ksiądz ocenia tę inicjatywę?

Ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz, profesor teologii moralnej, UAM w Poznaniu: Pytanie może najbardziej proste i banalne - czemu i komu ta kampania ma służyć? Jeśli tak zwanej walce z dyskryminacją, to,... proszę, błagam o wskazanie przykładu dyskryminacji tęczowych barw. Także osób spod tęczowej barwy. Nie znam przykładu dyskryminowania piekarza, murarza, pisarza, kierowcy, dziennikarza, nauczyciela z racji jego orientacji seksualnej. Znam przykłady dyskryminowania albo szykanowania osób o poglądach przeciwnych homoideologii. Natomiast nie jest przykładem dyskryminacji niewyrażanie zgody na roszczenia i przywileje osób homoseksualnych. Nie jest przejawem dyskryminacji nieuznawanie osób homoseksualnych żyjących w jakichkolwiek relacjach partnerskich za związki małżeńskie. Bo małżeństwo to jest tylko i wyłącznie związek kobiety i mężczyzny, zawarty wedle obowiązujących zasad, przepisów, norm. Zatem czemu i komu ma służyć ta kampania? Nie znajduję innej odpowiedzi jak ta - ideologizacji. Ma służyć ideologizacji. A na to nie powinno być miejsca w szkole.

Jak rodzice dzieci indoktrynowanych w ten sposób powinni reagować w takiej sytuacji?

- Przede wszystkim zgodnie z obowiązującymi przepisami, rodzice powinni być poinformowani o takich zajęciach i wyrazić na nie zgodę.  Warto przywołać w tym miejscu oświadczenie, które na prośbę portalu wpolityce.pl podało Ministerstwo Edukacji Narodowej: „Podjęcie działalności w szkole lub placówce przez stowarzyszenie lub inną, poza polityczną, organizację, wymaga uzyskania zgody dyrektora, wyrażonej po uprzednim uzgodnieniu warunków tej działalności oraz po uzyskaniu pozytywnej opinii rady szkoły lub placówki i rady rodziców.

Natomiast wszelkiego typu programy zawierające treści wychowawcze, w tym tzw. treści równościowe, muszą być ustalane wspólnie z rodzicami i nauczycielami. To rodzice mają prawo do decydowania, jakie treści wychowawcze są przekazywane ich dzieciom w szkole. Ponadto każda szkoła i każda placówka wychowania przedszkolnego jest bezwzględnie zobowiązana do przestrzegania Konstytucji RP".

Zatem, po pierwsze, trzeba ustalić, czy w danych szkołach takie zajęcia miały stosowne zgody. Czy będą prowadzone w obecności nauczyciela bądź wychowawcy danej klasy.  Po drugie, trzeba określić, czy i ilu rodziców zadecydowało o prezentacji takich a nie innych treści wychowawczych. Po trzecie, trzeba sprawdzić, czy w ramach tej kampanii nie nastąpiło wzywanie do demontażu małżeństwa i równorzędnego promowania związków tzw. polimorficznych jako „małżeństw". Inaczej mówiąc, czy na takich zajęciach nie ma promowania tzw. „małżeństw homoseksualnych". Byłoby to naruszanie Konstytucji RP. A wiadomo, jak wszystkim dzisiaj bliska jest Konstytucja. 

Jeśli zatem nastąpiła by tutaj jakaś niezgodność z realizacją Kampanii w stosunku do norm ministerialnych, należy o tym powiadomić. Nie chciałbym obciążać tutaj Instytutu Ordo Iuris, ale z pewnością może on służyć i będzie służył ewentualną pomocą.

 

Jak taka akcja powinna być oceniona przez Kościół Katolicki w Polsce? Obawiam się, że część hierarchów może się temu nie sprzeciwić, bo uznają za większe dobro poprawność polityczną i linię, jaką wobec homolobby prezentuje stolica apostolska (vide tęczowe krzyże, które zakłada papież Franciszek i brak reakcji na apele abp. Vigano)? Jak to wygląda w ocenie Księdza?

- Bardzo szanuję hierarchię Kościoła i ani nie ośmielę się oceniać jej działań (których nie znamy), ani także podpowiadać, co należałoby zrobić. Gdyby biskupi nie zareagowali to może tak być dlatego, że oczekują działania rodziców, którzy są pierwszymi wychowawcami i pierwszymi odpowiedzialnymi za przekaz wiary i moralności dla swoich dzieci. Rodzice naprawdę mogą i powinni jako pierwsi stanąć na linii walki o swoje dzieci. 

Kościół w istocie nie może zmienić swojego nauczania, której jest dlatego „jego nauczaniem", że pochodzi od Chrystusa. Kościół, który zamieniłby krzyż ze Zbawicielem na tęczowy krzyż, nie jest już Kościołem Chrystusowym. Epizodyczne zawieszenie krzyżyka tęczowego na szyi Biskupa Rzymu traktowałbym jako właśnie epizod. Może ktoś chciał wskazać, że ludzie orientacji homoseksualnej cierpią na swoich krzyżach. Z pewnością mogą w jakimś sensie cierpieć, odczuwać dyskomfort. Ale jestem pewien, że ani Biskup Rzymu, ani nikt rozsądny nie porówna tych nastrojów psychicznych z cierpieniem prześladowanych chrześcijan, z cierpieniem zabijanego dziecka czy nawet cierpieniem człowieka dyskryminowanego za poglądy przeciwne poprawności politycznej. Nie wolno nam banalizować krzyża Chrystusowego. To święty znak naszej wiary.

Dziękuję za rozmowę