"Późnym wieczorem 13 marca 1980 r. na lotnisku John F. Kennedy International Airport w Nowym Jorku do wylotu do Warszawy zbierał się Ił-62 SP-LAA Mikołaj Kopernik. – Wieża, tu LOT 007. Hotel na pokładzie. Prosimy push-back (wypychanie maszyny z miejsca postojowego – przyp. aut.) i zgodę na uruchomienie silników – tak prosił kontrolę kapitan Paweł Lipowczan" - przypomina tamto wydarzenie fakt.pl. Załoga maszyny LOTu była bardzo doświadczona. "46-letni Paweł Lipowczan wylatał 12000 godzin, z czego 3000 jako dowódca. Drugi pilot Ireneusz Łachocki wylatanych miał 9000 godzin. Jan Łubniewski, mechanik pokładowy i nawigator Konstanty Chorzewski, latali razem od lat". Najbardziej doświadczonym członkiem załogi „Kopernika” jest radiooperator Stefan Wąsiewicz (ponad 16000 godzin).

A dalej było tak: "Zezwalam na push-back i zapuszczenie silników. Ile pasażerów jest na pokładzie? – pytała wieża. – 77 plus 10 osobowa załoga – odpowiedział wieży Lipowczan. – Jasiu odpalaj, bo i tak jesteśmy już dobrze spóźnieni – zwrócił się do Łubniewskiego". Pasażerów obsługiwało pięć stewardes. Kopernik miał na pokładzie polską gwiazdę Annę Jantar i 14 czarnoskórych bokserów z amatorskiej reprezentacji USA. Leciał także jeden z dyrektorów amerykańskich linii lotniczych TWA oraz amerykański muzykolog Alan Parkhurst Merriam. Była też szóstka młodych delegatów z warszawskich uczelni, wracająca z obrad Międzynarodowego Stowarzyszenia Studentów Nauk Ekonomicznych i Handlowych AIESEC.

"Kopernik leciał nad Stanami Zjednoczonymi, Kanadą, Oceanem Atlantyckim, Wielką Brytanią, Danią oraz Bałtykiem. Na Okęciu miał wylądować o godzinie 09:40. O tej godzinie jednak jeszcze nie było go nad Polską. Kilkadziesiąt minut później znalazł się nad Darłowem, na wysokości 11300 m. – LOT 007 kurs 115 stopni – zaordynowali kontrolerzy z Okęcia. Była godzina 10.58. W stolicy było mroźno, ale słonecznie. Wiatr w normie. Załodze zdawało się, że po ośmiu godzinach lotu będzie to zwykłe lądowanie. – LOT 007 kurs 160 stopni – kontrola podejścia wektoruje samolot. – Zrozumiałem, kurs jeden-sześć-zero – potwierdza kapitan. Za moment kontrola nakazuje zmienić kurs na 155 stopni, o 11.30 zaś na kurs 150 stopni. – Zezwalam na lądowanie na pasie jeden-pięć.

– Potwierdzam pas jeden-pięć. Wypuścić podwozie – decyduje kpt Lipowczan. Ireneusz Łachocki chwyta za dźwignię i ciągnie ją do dołu. Zielona lampka sygnalizująca prawidłowe zablokowania przedniego podwozia świeci się na zielono. Według przyrządów główne podwozie nie wyszło. – Przepalił się bezpiecznik czujnika? – zastanawiali się piloci. W Iłach to była częsta usterka. Samolot przelatywał nad lotniskiem i powtarzał podejście do lądowania. W tym czasie mechanik pokładowy sprawdzał właściwe obwody, a ktoś z obsługi lotniska przez lornetkę obserwował i potwierdzał przez radio wysunięcia podwozia.

– 007, w lewo 5 stopni. – Tak jest, zrozumiałem… Chwileczkę, mamy trudności z sygnalizacją podwozia, przechodzimy na drugi krąg – zameldował Lipowczan. – Zrozumiałem, kurs pasa i 650 – poinstruował kontroler zbliżania. 650 to wysokość przelotu. – Kurs pasa, 650 – potwierdził kapitan i zwiększył ciąg silników. W tym momencie samolotem targnął wstrząs. Nikt z załogi nie wie co się stało. Samolot ciągnie za sobą czarny dym. Gdy Lipowczan zwiększył ciąg w silniku nr. 2, pękł wał łączący turbinę ze sprężarką niskiego ciśnienia. Wyrzucone z ogromną siłą elementy tarczy turbiny uszkodziły silnik nr. 1 oraz nr. 3, niszcząc też popychacze steru wysokości oraz kierunku. Jakiś odłamek przeciął również zasilanie rejestratorów lotu tzw. czarnych skrzynek. Od tej chwili możemy tylko się domyślać, co się działo. W ciągu ułamka sekundy Kopernik zmienił się w rozpędzona do 350 km/godz. kupę żelastwa.Do progu pasa startowego został kilometr, ale maszyna zaczęła spadać jak kamień z wysokości 400 metrów. Niektórzy pasażerowie zdawali sobie zapewne sprawę, że spadają. Inni spali. Nie mieli szans. Jeden sprawny silnik nie daje rady utrzymać maszyny, poza tym stery nie działają. Ił uderza prawym skrzydłem o drzewo i uderza w zamarzniętą fosę fortu Okęcie, ogon przelatuje nad roztrzaskanym wrakiem, lądując tuż przy wejściu do fortu. Od eksplozji do katastrofy minęło zaledwie 26 sekund. Wszyscy zginęli".

Oto lista ofiar, którą opublikowały gazety nazajutrz po katastrofie.

1. Paweł Lipowczan (kapitan)

2. Tadeusz Łochocki (II pilot)

3. Jan Łubniewski (mechanik pokładowy)

4. Konstanty Chorzewski (nawigator)

5. Stefan Wąsiewicz (radiotelegrafista)

6. Alicja Duryasz (szefowa pokładu)

7. Alicja Mormol Dudle

8. Elżbieta Grabowska

9. Krystyna Krawczyk

10.Joanna Podstolska

 

Polscy pasażerowie

11. Tomasz Myszkiewicz - Warta pow. sieradzki,

12. Henryka Łęczycka - Warszawa,

13. Krystyna Sobala - Elbląg,

14. Henryk Szulc - Warszawa,

15. Mieczysław Szerenos - Pisz,

16. Edmund Ropelewski - Warszawa,

17. Kazimierz Rospondek - Katowice,

18. Grażyna Szafarkiewicz - Węglińska - Warszawa,

19. Jan Podpora - Warszawa,

20. Józef Pałka - Czeszowice,

21. Monika Peliksza - Dąbrowa Białostocka,

22. Julian Nowacki - Tarnów,

23. Leon Piasecki - Toruń,

24. Stanisława Pieta - Zarzecze,

25. Zofia Wiśniewska - Tarnów,

26. Józefa Wardein - Kłodzko,

27. Wirginia Wesołowska - Łeba,

28. Jerzy Witkowski - Gdańsk,

29. Ewa Wojciechowska - Warszawa,

30. Zbigniew Wilanowski - Szczecin,

31. Czesław Zadziłko - Suchowola Augustowska,

32. Wojciech Dytry - Warszawa,

33. Andrzej Chwedoruk - Różanka,

34. Janusz Baranowski - Gliwice,

35. Krzysztof Gajda - Warszawa,

36. Bolesław Flis - Toruń,

37. Leszek Dwojakowski - Warszawa,

38. Maria Janczyn - Olsztyn,

39. Janina Gilewska - Płońsk,

40. Jerzy Gac - Ząbki,

41. Janina Kokoszczyńska - Warszawa,

42. Ireneusz Kosiorski - Warszawa,

43. Wacław Jakimiec - Warszawa,

44. Anna Jantar Kukulska - Warszawa,

45. Władysława Kotula - Białka koło Tyczyna,

46. Mirosław Konopka - Sulejówek,

47. Krystyna Niemiro - zamieszkała w USA,

48. Edward Wojciechowski - zamieszkały w USA,

49. Krystyna Wicińska vel Nicińska - zamieszkała w USA

 

Pasażerowie z innych krajów:

50. Andriej Pietrowskij - ZSRR

51. Wiktor Pietrowskij - ZSRR

52. Pietrowska ? - ZSRR

53. Pietrowska ? – ZSRR

54. Egon Schilling - NRD,

55. Hans-Georg Drude - NRD,

56. M. Kurtz - NRD,

57. U. Noonan - USA,

58. W. Noonan - USA,

59. Alan Merriam - USA,

60. J. Bochniak - USA,

61. Maria Sutkowska - USA,

62. Victor Pilcek vel Pilcer - USA,

63. Janine Pilcek vel Pilcer - USA,

64. B. Misiaszek - USA,

65. Jakub Bieda - USA,

 

Członkowie reprezentacji bokserskiej USA:

66. Kelvin Andersen,

67. Joseph Bland,

68. Walter Harris,

69. Tom Johnson,

70. Andre McCoy,

71. Paul Palomino,

72. Byron Payton,

73. George Pimenthal,

74. Richard Robinson,

75. Junior Robles,

76. David Rodriguez,

77. Lemuel Steeples,

78. Jerome Stewart,

79. Ray Wesson,

80. Dolores Wesson,

81. Lonnie Young,

82. Bernard Callahan,

83. Gary Clayton,

84. Byron Lindsey,

85. Radison John,

86. Steve Smigiel,

87. Elliot Chavis

Módlmy się dziś za ofiary tej katastrofy, by dobry Bóg zaprosił ich do wiecznej uczty w Niebie!!!

philo

Źródło: Fakt.pl