„Córko moja – prosiła Maryja – spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść Mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć Mi będą w intencji zadośćuczynienia”. Te słowa wypowiedziane przez Maryję w dni 10 grudnia 1925 r. w Pontevedra (Hiszpania) są nadal zbyt mało znane i praktykowane w kościele Chrystusowym. W tym dniu Maryja objawiła się s. Łucji z Dzieciątkiem Jezus i pokazała cierniami czyli naszymi grzechami otoczone Swoje Serce.

 Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca, które od kilku miesięcy omawiam, jest ściśle związane z Objawieniami Fatimskimi, których 100 rocznicę obchodziliśmy w minionym roku. Spośród trójki dzieci Franciszka, Hiacynty i Łucji, „Niebo” wybrało Łucję do „specjalnego zadania”, o którym poinformowała ją Najświętsza Maryja w dniu 13 czerwca 1917 roku: „Jezus chce posłużyć się tobą, abym była bardziej znana i miłowana. Chce zaprowadzić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Tym, którzy przyjmą to nabożeństwo, obiecuję zbawienie. Te dusze będą przez Boga kochane jak kwiaty postawione przeze mnie dla ozdoby Jego tronu”.

Dzisiaj omówię trzecie bluźnierstwo, na które wskazuje Pan Jezus poprzez s. Łucję w nocy z 29 na 30 maja 1930 r. w Tuy. Jest nim – bluźnierstwa przeciwko Jej Bożemu Macierzyństwu, uznając Ją wyłącznie za matkę człowieka.

Theotokos - Boża Rodzicielka - taką nazwę otrzymała Maryję na soborze w Efezie w 431 po głębokiej dyskusji teologicznej reprezentowanej z jednej strony przez Nestoriusza patryjarchę Konstantynopola, który dla Maryi używał określenia Chrystotokos (Matka Chrystusa, czyli Mesjasza), a Cyrylem biskupem Aleksandrii. Zagadnienie było trudne i dzielące Kościół, dlatego 19 listopada 430 roku Cesarz Teodozjusz II, zwołał sobór do Efezu na dzień 7 czerwca 431 r. Zatem widzimy, że kwestie, które nieraz nurtują chrześcijan, nawet dzisiaj, zostały rozstrzygnięte w V wieku – od tego czasu Maryja „nosi tytuł” Theotokos – Boża Rodzicielka, a potwierdzają to następujący po sobie Papieże.

«Alma Redemptoris Mater... — Matko Odkupiciela...» Tymi słowami pięknej starej antyfony maryjnej przyzywamy Maryję w okresie Bożego Narodzenia i dodajemy: «Tu quae genuisti natura mirante, tuum sanctum Genitorem — Tyś cudownie zrodziła światu Zbawiciela, Tyś sama wykarmiła Twego Stworzyciela». Tymi słowami rozpoczął Audiencję Generalną św. Jan Paweł II 7 stycznia 2004 roku.

Zatem widzimy, Maryja jest Matka Boga! Tę prawdę wiary, którą teraz rozważamy jest ściśle związana ze świętami Bożego Narodzenia, a co w sposób szczególny w liturgii podkreślamy pierwszego dnia nowego roku, czyli w Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki. Maryja jest Matką Odkupiciela, co znaczy, że jest niewiastą wybraną przez Boga dla wypełnienia zbawczego planu, którego istotą jest tajemnica wcielenia i narodzenia Słowa Bożego.

Czas Bożego Narodzenia, który z taką radością świętujemy co roku, odnawia w nas świadomość tej tajemnicy, ukazując nam Matkę Syna Bożego jako współuczestniczkę najważniejszych wydarzeń historii zbawienia. Tradycja Kościoła zawsze uznawała narodziny Jezusa i Boskie macierzyństwo Maryi za dwa aspekty wcielenia Słowa. Stwierdza to wspomniany Sobór Efeski — Ten, którego poczęła jako człowieka z Ducha Świętego i który prawdziwie stał się Jej Synem według ciała, nie jest nikim innym jak wiecznym Synem Ojca, drugą Osobą Trójcy Świętej. Kościół z wielką radością wyznaje, że Maryja jest rzeczywiście Matką Bożą (Theotókos) i tego uroczyście naucza.

Jan Paweł II dodaje: z faktu, że Maryja jest «Matką Boga», wynikają wszystkie pozostałe aspekty Jej misji; podkreślają je tytuły, jakimi wspólnota uczniów Chrystusa czci Ją w każdym zakątku ziemi. Przede wszystkim tytuły: «Niepokalana» i «Wniebowzięta», albowiem niewątpliwie nie mogła ulec zepsuciu, będącemu konsekwencją grzechu pierworodnego, Ta, która miała zrodzić Zbawiciela.

Z tej prawdy teologicznej rodzi się następna „radość” Kościoła, o której mówi wielki czciciel Maryi Jan Paweł II: „Dziewica Maryja jest również nazywana Matką mistycznego Ciała, czyli Kościoła. Katechizm Kościoła Katolickiego, powołując się na tradycję patrystyczną, sformułowaną przez św. Augustyna, potwierdza, że Ona jest «również Matką członków (Chrystusa)... ponieważ swoją miłością współdziałała w tym, by w Kościele rodzili się wierni, którzy są członkami owej Głowy» (n. 963).

Spoglądając na bogate, aczkolwiek pokorne życie Maryi, cisną się na usta szczególne słowa Jana Pawła II, który z pełną świadomością powiedział Jej TOTUS TUS: „całe życie Maryi jest w najściślejszy sposób związane z życiem Jezusa. W Boże Narodzenie Ona daje Jezusa ludzkości. Na krzyżu, w kulminacyjnym momencie wypełnienia misji odkupieńczej, to Jezus każdemu człowiekowi daje Maryję w darze jako cenne dziedzictwo odkupienia”. Gdy Chrystus na krzyżu powiedział: “Niewiasto, oto syn twój” (J 19,26) – w nowy sposób otworzył Serce swej Matki, Jej Niepokalane Serce (Jan Paweł II, 1982). Miłość Ukrzyżowanego Chrystusa otwiera serca na nowo, nieustannie, nieprzerwanie, bezgranicznie, bez miary... najpierw Matki, a później każdego z nas …

Słowa, które ukrzyżowany Pan wypowiedział do wiernego ucznia Jana, są Jego testamentem. Powierza On Janowi swoją Matkę i zarazem poleca miłości Maryi apostoła oraz wszystkich wierzących.

Rozważając tę prawdę teologiczną, gdy nazywamy Maryję Theotokos – Matką Bożą -  stańmy w duchu przed betlejemską szopką, by kontemplować cichą obecność Dziewicy przy Dzieciątku Jezus. Tę samą miłość, taką samą troskę, jaką miała dla swojego Boskiego Syna, dziś Maryja żywi dla każdego z nas. Dlatego spoglądając na Objawienia Fatimskie zatroskanej Matki pozwólmy Jej, by to Ona kierowała naszymi krokami w każdym dniu naszego życia, które Opatrzność pozwala nam przeżyć tu na ziemi. Jednocześnie starajmy się odpowiadać na Jej matczyne prośby. W pierwszą sobotę 07 lipca zapraszam do Sanktuarium M. B. Fatimskiej do Polanicy Zdroju na godzinę 20.00 – na Noc Fatimską, podczas której odpowiadamy na prośbę naszej Matki: Msza św., komunia wynagradzająca, 15 minutowa medytacja i procesja światła podczas której odmawiamy różaniec wynagradzający – wszystko po to aby pocieszać naszą ukochaną Matkę.

Więcej szczegółów na stronie www.sanktuarium-fatimskie.pl

o. Zdzisław Świniarski SSCC (Sercanin Biały)