Niedawny bezkompromisowy atak środowisk żydowskich na Polskę, związany z uchwaleniem nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej (przypomnimy, że nowelizacja przewidywała sankcje karne za szkalowanie narodu polskiego poprzez pomawianie wbrew faktom Polaków o współudział w niemieckim ludobójstwie Żydów), ukazał bankructwo filosemickiej postawy dużej części polskich środowisk patriotycznych. Okazało się, że żydowską odpowiedzią na konsekwentną filosemicką postawę PiS, był brutalny atak Żydów na tak przyjazną im partie, która robiła wszystko by relacje Polaków z Żydami były jak najlepsze (nie kto inny jak Lech Kaczyński zdecydował o wydaniu setek milionów złotych z kieszeni polskich podatników na budowę muzeum historii Żydów – które dziś, wbrew nadziejom zmarłego prezydenta, stoi w awangardzie niechętnej Polakom narracji).

Mnie osobiście zachowanie środowisk żydowskich wobec nowelizacji ustawy o IPN absolutnie nie zdziwiło. Zapewne dlatego, że od lat śledzę temat relacji Żydów z Polakami, i delikatnie mówiąc krytyczna postawa Żydów wobec Polaków, widoczna od dekad, jest mi znana. Zapewne wielu filosemickich patriotów skrajnie zaszokowanych postawą żydowską nie przeżyło by traumy niedawnej żydowskiej agresji na Polskę gdyby z większą uwagą śledziło głosy ekspertów – w tym, i księdza profesora Waldemara Chrostowskiego.

Zawsze jednak zaległości w zdobywaniu informacji o otaczającym świecie można nadrobić. Nakładem wydawnictwa Fronda ukazał się niezwykle ciekawa (453 stronicowa) publikacja „Prawda. Chrystus. Judaizm”, będąca trzecim tomem wywiadu jaki z ks. prof. Waldemar Chrostowski przeprowadził Grzegorz Górny i Rafał Tichy.

Jednym z głównych tematów publikacji jest dialog z judaizmem, którego ksiądz profesor jest zwolennikiem. Jednak zdaniem ks. prof. Waldemara Chrostowskiego podejście do dialogu z judaizmem wielu jego zwolenników (moim zdaniem modernistów posoborowców uznających się za katolików) jest niepoważne i wynika z antyintelektualnej rewolucji w posoborowej teologii. Jak wskazuje ksiądz profesor „dysponując potencjałem Biblii i wielowiekowej tradycji chrześcijańskiej, zaniechano z korzystania z tego bogactwa na rzecz mizernego naśladowania i powielania nowinek” by uzyskać poklask mediów. Posoborowcy uznający się za katolików będący zwolennikami takiego wypaczonego dialogu z judaizmem, wbrew nauczaniu Kościoła, nie byli zainteresowani tym by ten dialog wykorzystywać do zgłębiania nauczania katolickiego. Zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego celem dialogu z judaizmem dla katolików powinno być „budowanie i umacnianie własnej [katolickiej] tożsamości”.

Wypowiadając się o zwolennikach dialogu z judaizmem, ks. prof. Waldemar Chrostowski stwierdził, że „im chrześcijanin jest dalej od znajomości zasad i praktykowania wiary w Jezusa Chrystusa, tym mniej różnic dostrzega między chrześcijaństwem a judaizmem”.

Według ks. prof. Waldemara Chrostowskiego dialog z judaizmem był dla Żydów realizacją interesów żydowskich. „Angażując się w kontakty z chrześcijanami, Żydzi od początku dobierali sobie partnerów”, czyli tylko tych, którzy podzielali ich punkt widzenia. Żydzi w ramach dialogu nie chcieli dyskutować ani o teologii ani o religii. Dialog z judaizmem posłużył Żydom do rozpropagowania judaizmu w Polsce. W innych krajach nie wystąpiło takie zjawisko jak polski dialog z judaizmem i pozytywne zainteresowanie katolików wiarą Żydów. Kościół Katolicki poprzez dialog z judaizmem wykreował nowy niezwykle pozytywny wizerunek Żydów, Żydzi przestali się kojarzyć z zbrodniami komunizmu i zaczęli być kojarzeni z judaizmem (co jest zresztą fałszywym stereotypem bo 50% Izraelczyków to ateiści).

W opinii ks. prof. Waldemara Chrostowskiego Żydzi uważają dialog ekumeniczny za głupotę. Dla wielu ortodoksyjnych Żydów chrześcijaństwo jest antysemickie i gorsze od pogaństwa. Żydzi nie są zainteresowani poznaniem chrześcijaństwa. Dialog z judaizmem wypacza to, że lewicowe i filosemickie media przedstawiają dialog z judaizmem, dokumenty kościelne o dialogu, w duchu filosemickim, sprzecznie z intencjami katolickich autorów tych dokumentów.

Zdaniem ks. prof. Waldemara Chrostowskiego bardzo szkodliwa jest teza posoborówców (osób wypaczajacych nauczanie Drugiego Soboru Watykańskiego w duchu lewicowych herezji), że chrześcijaństwo nie jest potrzebne Żydom do zbawienia, choć Jezus jest jedyną drogą zbawienia. Taka postawa posoborowców, jest zgodna z żądaniami Żydów, którzy żądają by chrześcijanie przestali nawracać Żydów. Chrześcijanie w imię miłości bliźniego nie mogą tego jednak zrobić, bo „Jezus Chrystus jest jedyną drogą zbawienia nie tylko dla chrześcijan lecz całej ludzkości”.

Starsi Bracia

W wywiadzie dla Frondy ks. prof. Waldemar Chrostowski przypomniał słowa Jana Pawła II o Żydach jako starszych braciach w wierze są według Żydów dla Żydów obraźliwe, bo to „starszy brat Kain zabił młodszego Abla. Starszy brat Izmael, praprzodek Arabów, został wypędzony ze swoją matką Hagar, a młodszy Izaak, praprzodek Izraelitów, przejął dziedzictwo Abrahama. Starsi bracia podstępnie sprzedali najmłodszego Józefa w niewolę do Egiptu. Dawid miał starszych braci, ale żadnemu z nich nie została powierzona władza królewska nad Izraelem. To samo odnosi się do Salomona”.

Odmienna od katolickiej moralność Żydów

W dyskusji o dialogu z judaizmem, i rzekomych wartościach judeochrześcijańskich warto przypomnieć opinie ks. prof. Waldemara Chrostowskiego, że „spojrzenie żydowskie na aborcje różni się od katolickiego, ponieważ aborcja w pewnych okolicznościach jest przez judaizm dopuszczalna”, Wszyscy judaistyczni ortodoksi zgadzają się na aborcje „gdy jest zagrożone zdrowie lub życie ciężarnej kobiety. Podobnie wygląda spojrzenie na trwałość małżeństwa i dopuszczalność rozwodów”. Co do dopuszczalności aborcji „wszystkie nurty judaizmu są w tej sprawie zgodne. Takie jest bowiem nauczanie rabinów”. Tora za spowodowanie poronienia (poprzez agresje fizyczną wobec ciężarnej kobiety) przewiduje odszkodowanie. Rabini uważają, „że poronionego płodu nie traktuje się na równi z zabójstwem człowieka, lecz jako podstawę do wypłacenia świadczeń materialnych”. Dla rabinów „poczęte dziecko, w ich nazewnictwie płód, nie ma takiego samego statusu jak narodzony człowiek”. Dla rabinów od płodu bardziej „liczy się zdrowie i samopoczucie matki”.

Innym przykładem odmiennej moralności Żydów przytoczonym przez ks. prof. Waldemara Chrostowskiego jest to, że „w 2010 roku rabin Owadia Josef, przywódca religijnej partii Szas wchodzącej w skład koalicji rządzącej w Izraelu, oświadczył, że goje rodzą się tylko po to, by Żydom służyć”. Równocześnie judaiści nieustannie powtarzają że obowiązkiem chrześcijan jest walka z antysemityzmem”.

Tożsamość Żydów

W opinii ks. prof. Waldemara Chrostowskiego podstawą tożsamości żydowskiej jest separacja Żydów od goi (nie Żydów). Tożsamość żydowska opiera się nie na wierze ale na przestrzeganiu rytuałów.

Jak przypomina ks. prof. Waldemar Chrostowski „Żydem jest każda osoba, której matka jest Żydówką albo ta, która dokonała konwersji na judaizm. Zabezpieczeniem żydowskiej tożsamości” są religijni Żydzi. „Trzonem żydowskości są Żydzi ortodoksyjni i ultra-ortodoksyjni”. Judaizm jest tym co odróżnia Żydów od innych nacji. Żydzi postrzegają świat jako podzielony na Żydów i gojów

W opinii ks. prof. Waldemara Chrostowskiego laicyzacja nie jest zagrożeniem dla Żydów. Podczas gdy „zeświecczony Żyd pozostaje Żydem” to „zeświecczony chrześcijanin przestaje być chrześcijaninem”. A dla Żydów uczucia są „ważniejsze niż argumenty”.

Jan Bodakowski