Gejowskie zachowania seksualne są szkodliwe dla zdrowia fizycznego, z racji na to, że wiążą się z dużo większą ilością zakażeń chorobami przenoszonymi droga płciową. Z badań naukowych wynika też to, że homoseksualizm jest skorelowany z dużo większym ryzykiem zaburzeń psychicznych.

Szkodliwość homoseksualizmu dla zdrowia psychicznego jest jednym z tematów (928 stronicowej, wydanej przez wydawnictwo Fronda) pracy Beaty Wieczorek „Homoseksualizm. Przegląd światowych analiz i badań. Przyczyny, objawy, terapia, aspekty społeczne”.

Kwestia korelacji zaburzeń psychicznych i homoseksualizmu jest tematem tabu, podobnie jak szkodliwość homoseksualizmu dla zdrowia fizycznego. Unikaniu prawdy o szkodliwości homoseksualizmu dla zdrowia psychicznego sprzyja to, że „33% psychologów zarejestrowanych w APA (Amerykańskim Stowarzyszeniu Psychologów) jest homoseksualna lub biseksualna”. To 10 razy większy odsetek osób LGBT niż w reszcie amerykańskiego społeczeństwa.

Według badań homoseksualni mężczyźni „przejawiają zdecydowanie więcej patologii w zakresie wskaźników zdrowia psychicznego niż reszta populacji”. Homoseksualiści: świadomie praktykują szkodliwe dla zdrowia formy zachowań seksualnych (niebezpieczne, przygodne, prowadzące do zakażeń chorobami przenoszonymi drogą płciową), mają większą skłonność do samobójstw, częściej wykazują dewiacje seksualne, uzależnienie od seksu, zaburzenia osobowości, depresje, lęki, neurotyczność (według Wikipedii neurotyczność to cecha osobowości „polegająca na silnym niezrównoważeniu emocjonalnym o charakterze nerwicowym, niskiej odporności na stres i skłonności do popadania w stany lękowe — przeciwieństwem neurotyczności jest równowaga emocjonalna”).

Młodzi homoseksualiści częściej niż młodzi heteroseksualiści mają myśli samobójcze, podejmują próby samobójcze, wykazują zaburzenia psychiczne, depresje, niepokój, uzależnienia, dysfunkcje.

Badania wskazują, że zaburzenia psychiczne, problemy i dysfunkcje, 4 razy częściej dotykają społeczność homoseksualistów niż całą populację. Kanadyjskie badania na próbie 49.901 wskazały u homoseksualistów „większy odsetek zachowań lękowych oraz nastroju (5,1% mężczyźni hetero vs. 15,8% homo), większe ryzyko samobójstw (7,4% mężczyźni hetero vs. 25,5% homo)” oraz „sześciokrotnie większy odsetek chorób przenoszonych drogą płciową (5,4% mężczyźni hetero vs. 26,5% homo)”.

W trakcie badań „wśród lesbijek i gejów odnotowano większą skłonność do zaburzeń psychicznych, jak lęki i depresje, zaś u samych lesbijek większą skłonność do uzależnień od alkoholu”.

Według badań z Massachusetts przeprowadzonych na 67.359 respondentach lesbijki częściej popadały w uzależnienie, geje częściej mieli problemy z rakiem odbytu, a osoby homoseksualne okazały się bardziej neurotyczne i słabsze psychicznie.

Na podstawie wielu badań ustalono, że lesbijki, geje i biseksualiści mają „1,5 raza więcej zaburzeń depresyjnych i lękowych oraz 1,5 raza więcej uzależnień od alkoholu i innych substancji”.

Badania wykazały, że „stan zdrowia psychicznego kobiet biseksualnych jest znacznie gorszy we wszystkich obszarach (lęki, gniew, symptomy depresji, samookaleczenia, samobójcze fantazje i usiłowania samobójstw). Zarówno wśród kobiet bi, jak i homoseksualnych prawdopodobieństwo problemów ze zdrowiem psychicznym jest znacznie większe niż wśród kobiet heteroseksualnych (badania na dużej próbie 123.087 studentów).

Badania wykazały korelacje homoseksualizmu z neurotyzmem i zaburzeniami emocjonalnymi. Lesbijki i geje „narażeni są na większe ryzyko depresji, lęków i uzależnień”. „Osoby homoseksualne są mniej stabilne emocjonalnie […], mniej świadome i kontrolujące siebie, […] bardziej zestresowane, o delikatniejszej konstrukcji psychicznej, podejrzliwe”, wykazują podwyższoną neurotyczność. Dodatkowo lesbijki i geje są mniej życzliwi wobec i mniej otwarci na innych, tolerancja jest im obca.

 

Jan Bodakowski