Na drodze lewicy do tyrańskiej władzy stoją naturalne wspólnoty (takie jak związek kobiety i mężczyzny, rodzina, wspólnota religijna, naród, kultura i cywilizacja), co powoduje, że lewica od wieków dąży do zniszczenia tych wspólnot. Współcześnie poprzez zanegowanie wszelki norm, odrzucenie wszelkich wartości, oraz narzucanie gender, lewica chce wykorzenić ludzi z naturalnego rozróżnienia płci (by zniszczyć nawet tak podstawową więź jak związek kobiety i mężczyzny).

 

Już w czasach rewolucji francuskiej pod koniec XVIII wieku siły wrogie katolicyzmowi w swojej rewolucyjnej propagandzie używały pornografie i głosiły postulaty rewolucji seksualnej. Przedstawicielem tego nurtu był markiz Donatien-Alphonse-François de Sade. Pod kiec XVIII została też ogłoszona teoria maltuzjanizmu, która zakładała, że rzekome przeludnienie doprowadzi do klęski głodu – w jej duchu nawet dziś globaliści głoszą postulaty depopulacji.

W XIX wieku wśród ideologów rewolucji seksualnej znalazł się Karol Marks i Fryderyk Engels, którzy w rewolucji seksualnej widzieli instrument walki z chrześcijaństwem, moralnością, które były i są przeszkodą na drodze rewolucji komunistycznej.

W XX wieku jednym z najbardziej znanych ideologów rewolucji seksualnej była w USA Margaret Higgins Sanger, marksistka, zwolenniczka eugeniki, aborcji, sterylizacji, rasizmu, feminizmu, swobody seksualnej, antykoncepcji i założycielka American Birth Control League (obecnie działającej pod nazwą Planned Parenthood).

W bolszewickiej Rosji, dziś docenianej przez Rosję Putina, inicjatorką rewolucji seksualnej była Aleksandra Michajłowna Kołłontaj, która we władzach bolszewickich odpowiedzialna była za legalizacje rozwodów, aborcje, propagowanie swobody seksualnej, aktywizacje zawodową kobiet, przejęcie przez władze opieki nad dziećmi. Bolszewicki rewolucja seksualna w Rosji doprowadziła do epidemii chorób wenerycznych, rozpadu rodzin, bezdomności dzieci. By przetrwać komuniści musieli się wycofać z rewolucji seksualnej – wprowadzono homofobiczne przepisy, ograniczono aborcje, rozpoczęto propagowanie ascezy wśród młodzieży, przywrócono ochronę prawną rodzin, zlikwidowano samorząd dzieci w szkołach.

W latach trzydziestych XX wieku zagrożenie ze strony lewicowego totalitaryzmu dostrzegali nawet intelektualiści związani z lewicą. W 1932 roku została opublikowana powieść „Nowy wspaniały świat” Aldousa Leonarda Huxleya w której autor opisał przerażający świat przyszłości z in vitro, warunkowaniem, dziećmi skłanianymi do aktywności seksualnej, przymusową antykoncepcją, sterylizacją, seksem grupowym, popkulturowym otumanieniem, narkomanią. W 1949 roku pisarz twierdził, że „im bardziej redukuje się wolność polityczną i gospodarczą, tym bardziej [zakres] wolności seksualnej, na zasadzie rekompensaty, usiłuje się powiększyć”.

Ważny ideologiem rewolucji seksualnej był marksista, freudysta, austriacki Żyd działający też w Niemczech i USA Wilhelm Reich, którego zdaniem rewolucja seksualna w obyczajowości była podstawą rewolucji komunistycznej – zdaniem Wilhelma Reicha człowiek potrzebował trzech orgazmów tygodniowo by sprawnie budować komunistyczne społeczeństwo. Reich postulował likwidacje małżeństw i rodziny, rozbudzenie seksualne dzieci (przez seks ''edukacje'', onanizm, wczesną seks aktywność) by wyzwolić je spod wpływu reakcyjnych rodziców, kościoła i kultury. Zdaniem Reicha tłumienie popędu seksualnego jest źródłem wojen, wyzysku, religii i faszyzmu. Z dziedzictwa Reicha czerpała psychoterapia Gestalt, bioenergoterapia, i szkoła frankfurcka.

Kolejnym prekursorem rewolucji seksualnej był niemiecki Żyd Magnus Hirschfeld, zwolennik równouprawnienia homoseksualizmu, zwolennik tezy o androginiczności człowieka, producent pierwszego gejowskiego filmu, twórca międzynarodowych organizacji naturystów i homoseksualistów, zwolennik eugeniki (członek Towarzystwa Higieny Rasowej), prześladowany przez nazistów z racji na swoją wiedzę o homoseksualizmie wielu prominentnych działaczy NSDAP.

Do ideologów rewolucji seksualnej można zaliczyć też: Zygmunta Freuda (który głosił, że ludźmi kieruje podświadomość uwarunkowana przez sex, dzieci pożądają seksualne swoich rodziców płci przeciwnej, a religia i kultura zniewalają seksualnie zakłuwając rozwój), Carla Gustava Junga, Johna Broadus Watsona (twórca behawioryzmu, który twierdził, że człowiek kształtowany jest przez czynniki zewnętrzne, i postulował by naukowe warunkowanie zastąpiło wychowanie przez rodziców), Edwarda Louisa Jamesa Bernaysa (który postulował by świadomie manipulować masami by ukształtować tożsamość mas), Bernarda Reubena Berelsona (pioniera manipulacji za pośrednictwem mediów, który za pieniądze Rockefeller zmienił opinie amerykanów na proaborcyjne).

Jednym z najbardziej szkodliwych ideologów rewolucji seksualnej był Alfred Kinsey, ojciec seksuologii, który fałszował wyniki swoich badań, i w czasie swoich badań organizował pedofilskie gwałty na dzieciach. Kinsey był zwolennikiem odrzucenia moralności i pełnej swobody seksualnej, promował kłamstwa o powszechnej swobodzie seksualnej Amerykanów, potrzebach seksualnych dzieci, i potrzebie wspierania dzieci w realizacji swojej seksualności przez dorosłych. Zgodnie z wskazaniami Kinseya w USA wprowadzono rozwody bez orzekania o winie, aborcje, legalizacje sodomii i prostytucji, co doprowadziło do rozbicia instytucji rodziny, epidemii samotnego macierzyństwa, problemu ze wzrostem zachorowań na choroby weneryczne i zaburzenia psychiczne. Kinseya w jego działalności wspierała fundacja Rockefellera, Playboy, i organizacje pozarządowe. Gdy udowodniono nierzetelność badań Kinseya, był on dalej wspierany przez największe amerykańskie media, a naukowcy, którzy ujawnili jego nierzetelność byli prześladowani przez lewicowych dziennikarzy.

Wśród innych liderów rewolucji seksualnej warto wymienić Johna Williama Moneya (który otworzył pierwszą na świecie klinikę ''zmiany'' płci, stał się ideologiem gender, akceptował seks grupowy, biseksualizm, zabawy erotyczne z dziećmi) i Simone Lucie Ernestine Marie Bertrand de Beauvoir (ideolożkę feminizmu, która głosiła potrzebę wyzwolenia się z patriarchatu i macierzyństwa, aktywizacji zawodowej kobiet, przygodnego seksu, antykoncepcji, aborcji, odrzucenia moralności, macierzyństwa i rodziny).

W ostatnich dekadach ważnym punktem na drodze lewicowej rewolucji był rok 1968. Od tego czasu rewolucjoniści zdołali podporządkować sobie media, ONZ i Unie Europejską. Cele lewicowców była promocja zboczeń seksualnych i wyzwolenie się od kultury, moralności, natury. Rewolucja ta zniszczyła zachód, doprowadziła do katastrofy demograficznej i upadku zachodniej kultury. Co roku w aborcjach morduje się na zachodzie 40.000.000 dzieci. Dziś by nic nie przeszkadzało lewicy w dziele niszczenia i zniewalania, wprowadzono realną cenzurę, która niedopuszczanie do krytykowania patologii gender.

Więcej informacji o rewolucji seksualnej można znaleźć w wydanej przez wydawnictwo Homo Dei książce niemieckiej socjolog Gabriele Kuby „Globalna rewolucja seksualna. Likwidacja wolności w imię wolności”.

Jan Bodakowski