Redaktor "Krytyki Politycznej" chciał dobrze, ale wyszło jak zawsze. Pisząc o tym, że należy potępić akty przemocy z jednej, jak i drugiej strony, był łaskaw wtrącić: "Przed rokiem na portalu KP potępiliśmy „prewencyjne” skatowanie skinów „brunatnych” przez skinów „czerwonych” pod Sochaczewem, w pociągu, którym „brunatni” jechali na poprzedni „marsz niepodległości” (TUTAJ).

 

Michalski, jako doświadczony dziennikarz, powinien wiedzieć, że przed napisaniem czegokolwiek należy dokładnie sprawdzić informacje. Chyba, że źródłem jego wiedzy były relacje napastników, których sojusznicy znaleźli schronienie w lokalu "Nowy Wspaniały Świat". W końcu są ulubieńcami redakcyjnego kolegi Michalskiego - Michała Sutowskiego, opisującego, jak bohaterscy chłopcy w chustach walczyli o to, żeby "w...ć ze stolicy" faszystów. Odradzałbym również dawanie wiary mainstreamowym mediom, które błędnie podały informację o przynależności organizacyjnej poszkodowanych.

 

Dlatego chciałbym oświecić pana redaktora, że we wspomnianym pociągu nie było "brunatnych skinów" i lepiej nie polegać na przekłamanych relacjach gości, którzy w imię tolerancji i dialogu, skaczą spokojnie jadącym ludziom po głowach. Zawsze myślałem, że bliżej mi do depeszowców, niż skinheadów i bardziej przypominam Dave'a Gahana, niż Iana Stuarta. Podobnie  w przypadku moich "brunatnych" kolegów, którzy zapewne w imię wyimaginowanego przez Michalskiego "skinowania", zasłaniali współpasażerów przed atakiem młodych idealistów w chustach, którzy nieśli pasażerom "wolność" na kastetach, pałkach i młotkach. Chyba, że p. Cezary chciałby dokonać jakichś badań w stylu: mierzenie długości włosów, aby wykluczyć prawdopodobieństwo "skinowania". Tylko czy nie wzbudza to skojarzeń z pewną niechlubną tradycją? Podobnie jak bicie za polskość w centrum stolicy przez łobuzów z Niemiec.

 

A może wg kryteriów Michalskiego, Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy jest organizacją "brunatnie skinowską"? Bo przecież jako reprezentant tego środowiska jechałem na Marsz Niepodległości. Nie wiem. Trudno mi wgłębiać się w meandry myśli redaktora "Krytyki Politycznej". Jedyne czego oczekuję to przeprosiny.

 

Aleksander Majewski