Z Dziejów Apostolskich wynika, że Maciej był jednym z pierwszych uczniów Jezusa. Wybrany został przez Apostołów do ich grona na miejsce Judasza, po jego zdradzie i samobójstwie (Dz 1, 15-26). Maciejowi udzielono święceń biskupich i władzy apostolskiej przez nałożenie rąk.

Piotr był przekonany, że tak jak Stary Testament opierał się na 12 synach Jakuba patriarchy, tak i Nowy Testament miał się opierać na 12 Apostołach. Skoro zaś liczba ta została zdekompletowana, należało ją uzupełnić. Tego samego zdania byli także inni Apostołowie. Rozstrzyganie spornych spraw przez losowanie było wówczas zwyczajem powszechnie przyjętym. Nie decydowała tu jednak przypadkowość czy jakiś inny wzgląd, ale głęboka wiara w nadprzyrodzoną interwencję Ducha Świętego. Wyraźnie wskazują na to słowa Księcia Apostołów: "Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś" (Dz 1, 24).

Poza opisem powołania nie ma o nim pewnych informacji. Według Euzebiusza z Cezarei, św. Maciej był jednym z 72 uczniów Pana Jezusa. Był pochodzenia żydowskiego, jak na to wskazuje pochodzenie wszystkich Apostołów, a także uczniów Chrystusa. Także hebrajskie imię teoforyczne Mattatyah (greckie Theodoros lub łacińskie Adeodatus - dar Jahwe) wskazuje na żydowskie pochodzenie Apostoła.

O pracy apostolskiej św. Macieja nie możemy wiele powiedzieć, chociaż w starożytności chrześcijańskiej krążyło wiele legend na jej temat. Według nich miał on głosić najpierw Ewangelię w Judei, potem w Etiopii, wreszcie w Kolchidzie, a więc na rubieżach Słowian. Miał jednak ponieść śmierć męczeńską w Jerozolimie, ukamienowany jako wróg narodu żydowskiego i jego zdrajca. Natomiast Klemens Aleksandryjski (+ 215), najbliższy czasom św. Macieja, wyraża opinię, że Maciej zmarł śmiercią naturalną ok. roku 50 (inni podają rok 80). Wśród pism apokryficznych o św. Macieju zachowały się jedynie fragmenty tak zwanej Ewangelii św. Macieja oraz fragmenty Dziejów św. Macieja. Oba pisma powstały w wieku III i mają wyraźnie zabarwienie gnostyckie. Po prostu imieniem Apostoła chcieli posłużyć się jako szyldem heretycy, aby swoim błędom dać większą powagę i pozory prawdy.

Relikwie św. Macieja miała odnaleźć według podania św. Helena, cesarzowa, matka Konstantyna Wielkiego. W czasach późniejszych miały zostać rozdzielone dla wielu kościołów. Są one obecnie w Rzymie w bazylice Matki Bożej Większej, w Trewirze w Niemczech i w kościele św. Justyny w Padwie. W Trewirze kult św. Macieja był kiedyś bardzo rozwinięty. Św. Maciej jest patronem Hanoweru oraz m.in. budowniczych, kowali, cieśli, stolarzy, cukierników i rzeźników oraz alkoholików i chorych na ospę. Wzywają go niepłodne małżeństwa oraz chłopcy rozpoczynający szkołę.

W ikonografii przedstawiany jest św. Maciej w długiej, przepasanej tunice i w płaszczu. Jego atrybuty: halabarda, księga, krzyż; kamienie, miecz, topór, włócznia - którymi miał być dobity.

Brewiarz.pl

 

K. Bóg jest wysławiony w zgromadzeniu Świętych.

W. Na całą ziemię rozejdzie się ich nauka i do krańców ziemi ich słowa.

Panie Boże, sławiony w Trójcy Świętej, którego rozum nie może pojąć ani słowo nie jest w stanie wypowiedzieć, którego nikt z ludzi nigdy nie widział, a jedynie nauczyliśmy się o Tobie ze świętych Pism i z nauk głoszonych przez Apostołów, i tak wierzymy, i tak wyznajemy Ciebie, Boga Ojca niemającego początku i Syna Twego Jednoistotnego, i Ducha Twego Współtronującego. Abyśmy zyskali Twoje Boże miłosierdzie, mając Apostołów za orędowników, przyzywamy ich orędownictwa i pomocy, z Twojej łaskawości, Świętych Twoich modlitwy wysłuchując, daruj nam odpuszczenie grzechów i uczyń nas dziedzicami Twego królestwa. Albowiem Ty jesteś naszym uświęceniem i chwałę oddajemy Tobie, Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze, i na wieki wieków.

O, święty Macieju Apostole, towarzyszący Zbawcy od dnia Jego chrztu, przebywający przez cały czas z Panem Jezusem, świadku Jego Zmartwychwstania, wyjednaj dla mnie czystość ciała i duszy, czystość serca i pragnień, czystość myśli i uczuć. Przez Twą cierpliwość w wielu cierpieniach wyjednaj dla mnie poddanie się wszystkim doświadczeniom, jakie Bóg zechce na mnie zesłać, i daj mi przejść przez wody udręki bez szkody dla mej duszy. Poza tymi łaskami wyjednaj dla mnie, wierny Apostole Jezusa, szczególną łaskę, którą Ci w tej chwili polecam.

O chwalebny święty Apostole, bądź łaskawy spojrzeć z Nieba ze współczuciem na Twego oddanego sługę, pociesz mnie w strapieniu, wspomóż w niebezpieczeństwie, a szczególnie przyjdź mi z pomocą w godzinie śmierci. Opiekuj się Kościołem Bożym, módl się o jego wywyższenie i pomyślność, wzrost wiary, za Ojca Świętego, za kapłanów, za wytrwałość wiernych, za nawrócenie się grzeszników, o ulgę dla dusz w czyśćcu, szczególnie tych dla mnie drogich. O wielki Święty, którego triumf obchodzimy na ziemi, wstaw się za mną, abym mógł kiedyś ujrzeć koronę chwały Twojej w niebie i wiecznie błogosławić tego, który tak szczodrze wynagradza na wieczność cierpienie przeżyte dla Jego miłości w czasie naszego krótkiego życia. Amen.

O, chwalebny święty Apostole Macieju, którego Bóg w swojej wszechmocy objawił światu przez powołanie do grona Apostołów, aby ożywić wiarę, wesprzeć nadzieję i rozniecić miłość w chrześcijańskich duszach. Święty Macieju Apostole, widzący cuda Pańskie i słuchający Jego nauki, spójrz na mnie leżącego na łożu boleści. Bądź łaskawy, pełen dobroci i proś Boga, aby raczył przyjąć moje pokorne modlitwy, i uzyskaj dla mnie moc duszy i żarliwą miłość Pana naszego Jezusa Chrystusa, której najokropniejsze męczarnie nie mogły w Tobie ugasić. Daj, abym wytrwały i nieustraszony wobec przeciwności, naśladując Cię w tym życiu, mógł kiedyś być z Tobą w niebie ukoronowany. Błagamy Cię, Panie, przebacz nam nasze grzechy poprzez wstawiennictwo świętego Macieja Apostoła. Amen.

K. Błogosławiony Bóg nasz, w każdym czasie, teraz i zawsze, i na wieki wieków.
W. Amen.

Ojcze nasz...

K. Albowiem Twoje jest królestwo i moc, i chwała, Ojca i Syna, i Świętego Ducha, teraz i zawsze, i na wieki wieków.
W. Amen.

Panie, zmiłuj się. Chwała Ojcu...
Przyjdźcie, pokłońmy się Królowi naszemu Bogu.

K. O wybawienie nas od wszelkiego utrapienia, gniewu i niebezpieczeństwa, do Pana módlmy się. Wspomóż, zbaw, zmiłuj się i ochroń nas, Boże, łaską Twoją. Najświętszą, przeczystą, błogosławioną, pełną chwały. Władczynię naszą Bogurodzicę i zawsze Dziewicę Maryję ze wszystkimi świętymi wspomniawszy, sami siebie, wszyscy siebie nawzajem i całe życie nasze Chrystusowi Bogu oddajmy.
W. Tobie, Panie.
K. Albowiem Tobie przynależy wszelka chwała, cześć i pokłon, Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze, i na wieki wieków.
W. Amen