W poświątecznym numerze „Do Rzeczy” wywiad z kolejnym „niezależnym” dziennikarzem, a de facto propagandzistą Moskwy, Mariuszem Maksem Kolonko. Kolonko oswaja czytelników z narracją kremlowskiego „Sputnika” czy „Głosu Rosji”, tym razem twierdząc, że rewizja granic państwowych Polski z naszymi sąsiadami to kwestia w zasadzie nieuchronna – i dopuszczalna. Niemcy mogą słusznie rościć sobie prawa do Breslau, tak jak my do Lwowa czy do Wilna… „Szkoda, że to Putin musi przypominać Polakom o polskości” tych miast – mówi Kolonko. A Ukraina? „Polsce powinno zależeć, by była słaba, skłócona i dzika”. Bo wobec Ukrainy mamy „zbieżne interesy” z Rosją. Silna Ukraina tylko zmarginalizuje Polskę. Dlatego Ukraińcom, co to ich dziadkowie mordowali naszych, nie pomagać!

Do wymiany jest też system polityczny. Demokrację parlamentarną, twór dla Polaków sztuczny, trzeba odrzucić. Potrzebujemy systemu prezydenckiego, dyktatora… a może tylko Gubernatora Prywiślańskiego Kraju?

Unia Europejska? Nie ma sensu. Sojusz z Niemcami jest niebezpieczny. Co więc w zamian? Owszem, sojusz z Amerykanami, ale oni i tak nam nie pomogą, więc przede wszystkim: gambit rosyjski! Sojusz z Rosją, współpraca z Unią Eurazjatycką, Polska pomostem między Europą a Azją. Polska „niezależna”, bez Unii Europejskiej, bez sojuszu z Niemcami, bez nadziei na gwarancje Waszyngtonu…

A czy Rosja nam zagraża? Nie, nie, w żadnym razie! Oczywiście, chce odbudować imperializm, zajmie, mówi Kolonko, wschodnią Ukrainę, ale na tym koniec, Warszawa jest bezpieczna. Bo, jak mówi nasz propagandzista, ten „genialny polityk” Putin chce tylko unii rosyjskiej, jego koncepcja nam nie zagraża. Co tam, że Moskwa zagrażała nam od początku istnienia naszego Państwa, że ledwie 26 lat temu zakończyła się faktyczna okupacja naszej ziemi! Kolonko mówi jak jest: trzymajmy z ruskimi!

***

W związku z faktem, że obecność nachalnej kremlowskiej propagandy w tygodniku Pawła Lisickiego „Do Rzeczy” przybrała charakter cykliczny, otwieramy nową rubrykę pod tytułem „Putin skrzeczy w ‘Do Rzeczy’”. W tym tygodniu głosem Moskwy przemówił Mariusz Max Kolonko. Poprzednio byli to Łysiak szczujący na Ukrainę, Ziemkiewicz i Zychowicz zohydzający Polakom ich historię i bohaterstwo patriotów podejmujących walkę z okupantem, ks. Isakowicz-Zaleski, Palade i inni autorzy. „Ruska” propaganda upudrowana na tak zwany obiektywizm była zazwyczaj przykrywana listkami figowymi: znakomitą publicystyką takich autorów jak Cezary Gmyz, Piotr Gociek, Piotr Gursztyn Marek Magierowski, Piotr Semka, Wojciech Wybranowski czy – do niedawna – Bronisław Wildstein, oraz innych. Bronek Wildstein pożegnał się z tygodnikiem Lisickiego w świątecznym numerze, obszernie opisując powody. On pierwszy zagłosował nogami przeciwko moskiewskiemu kursowi „Do Rzeczy”.

Czy ten kurs to rzeczywiście wyraz niezależności?

Tadeusz Grzesik