Lewica domaga się likwidacji tajemnicy spowiedzi. Co ciekawe, równocześnie nie domaga się likwidacji tajemnicy adwokackiej. Spowiedź jest rytuałem, który napełnia obrzydzeniem lewicę,zapewne dlatego, że: jest katolicka (a jak wiadomo z lewicowej propagandy wszystko, co katolickie jest złe), bo jest elementem wyrzeczenia się grzechu (a tyrania lewicy opiera się na zniewalaniu ludzi, w tym i poprzez ich grzechy – jak wypadku rewolucji seksualnej), i można ją uznać w duchu lewicowych zabobonów, za formę kulturowego narzucania dyskryminacji — katolicyzm czyny uznawane przez lewicę za normalne i chlubne (takie jak homoseksualizm czy mordowanie nienarodzonych dzieci) uznaje za grzech, co w oczach lewicy dyskryminuje pedałów czy feministki.

Spowiedź, pokuta, i pojednanie, pierwotnie w Kościele stanowiły jeden sakrament razem z eucharystią. Ojcowie Kościoła nauczali, że do eucharystii można przystąpić dopiero po wyznaniu grzechów. Spowiedź u pierwszych chrześcijan była publiczna.

Dla ojców Kościoła spowiedź nie mogła być całkowicie prywatna, ponieważ grzech nie ma charakteru, tylko prywatnego, jest wyrazem naszej relacji do Boga i zaburza życie społeczne - „grzech to występek przeciwko Bogu” i „akt niesprawiedliwości wobec innych dzieci Bożych”. „Grzech wywiera wpływ nie tylko na grzesznika, pojednanie także nie dotyczy wyłącznie jego, lecz dokonuje się we wspólnocie i poprze nią”.

By świadomie uznać i poczuć się odpowiedzialnym za grzechy, jakie popełniliśmy, wyznajemy je spowiednikowi na głos. Wyznanie na głos jest aktem pokory, aktem wzięcia odpowiedzialności za własne czyny i mobilizuje nas do opierania się pokusom.

Dzięki spowiedzi uzdrowieniu ulegają nasze relacje z Bogiem, zwyciężamy naszą pychę i grzeszność. Spowiedź musi być szczera, być elementem zmiany życia przez grzesznika, wyrazem nawrócenia, odrzucenia grzechu, naprawy szkody wyrządzanej ofierze. Pokuta to widzialna forma szczerej skruchy.

Kościołowi zależy na nawróceniu grzesznika, a nie na jego odrzuceniu. Wyrazem tego jest też ekskomunika, która „nie służy odrzuceniu, lecz dyscyplinowaniu, także istotą pokuty nie jest kara, tylko duchowy wzrost”. „Pokuta daje człowiekowi możliwość uczestnictwa w naprawieniu »wyrządzonej szkody – słowem lub czynem«. Zadośćuczynienie pośrednie możliwe jest za pomocą modlitwy, jałmużny, postu, czynów miłosierdzia, służby potrzebującym, wyrzeczenia, przyjęcia cierpienia.

Podczas spowiedzi grzechy wyznajemy księdzu, bo Jezus nadał Piotrowi i pozostałym apostołom władze odpuszczania grzechów. Dziś tę władzę, czyli sukcesję apostolską, mają biskupi i delegowani przez nich księża (ksiądz bez polecenia biskupa nie może spowiadać).

Więcej o nauczaniu Kościoła katolickiego można dowiedzieć się z książki „Depozyt wiary. Jak Kościół katolicki zachował autentyczną doktrynę wczesnych chrześcijan” autorstwa Jamesa Papandrea, wydanej przez eSPe.

Jan Bodakowski