Z okazji Dnia Kobiet poniżej kilka cytatów z Magisterium Kościoła o pięknie o powołaniu do bycia kobietą. Przeczytaj koniecznie!

 

św. Jan Paweł II

„Dziękujemy ci, kobieto-matko, która w swym łonie nosisz istotę ludzką w radości i trudzie jedynego doświadczenia, które sprawia, że stajesz się Bożym uśmiechem dla przychodzącego na świat dziecka, przewodniczką dla jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na dalszej drodze życia.

Dziękujemy ci, kobieto-małżonko, która nierozerwalnie łączysz swój los z losem męża, aby poprzez wzajemne obdarowywanie się służyć komunii i życiu.

Dziękujemy ci, kobieto-córko i kobieto-siostro, która wnosisz w dom rodzinny, a następnie w całe życie społeczne bogactwo twej wrażliwości, intuicji, ofiarności i stałości”.

„Kościół składa dzięki za wszystkie przejawy kobiecego „geniuszu” w ciągu dziejów, pośród wszystkich ludów i narodów; składa dzięki za wszystkie charyzmaty, jakie Duch Święty udziela niewiastom w historii Ludu Bożego, za wszystkie zwycięstwa, jakie zawdzięcza ich wierze, nadziei i miłości: składa dzięki za wszystkie owoce kobiecej świętości”.

 

Benedykt XVI

Istotnie, Ewangelia Chrystusa jest podstawowym dokumentem o godności kobiety. Przede wszystkim trzeba przypomnieć, że “zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty” (Gal, 4, 4) i że w nim „nie ma Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety” (idem, 3, 28).

Poza tym to kobieta została wybrana, by jako pierwsza przynieść braciom nowinę o zmartwychwstaniu, podobnie jak wcześniej została wysłana Samarytanka, by głosić o Nim ludziom (por. J, 20, 17; 4, 26.29.39)

Nie przypadkiem w Aparecidzie przedstawiano kobiety jako “pierwsze przekazicielki wiary, współpracownice duszpasterzy, którzy muszą je wspomagać, doceniać i szanować” (DA n. 455).

W tekstach chrystologicznych mówiących o godności ludzkiej zwraca uwagę paragraf: „Błogosławimy Go [Boga], bo zrobił nas swoimi córkami i synami w Chrystusie, bo zbawił nas za cenę Jego krwi i utrzymuje z nami trwałą relację, będącą źródłem naszej godności absolutnej, bezdyskusyjnej i nienaruszalnej” (DA n. 104).

 

Franciszek

„Kiedy nie ma kobiety, brakuje harmonii. Mówimy, że to społeczeństwo ma wiele męskich zachowań, i tak jest, nieprawdaż? Brakuje kobiety. «Tak, tak: kobieta jest od zmywania naczyń, od robienia...». Nie, nie, nie: kobieta jest po to, żeby wnosić harmonię. Bez kobiety nie ma harmonii. Mężczyzna i kobieta nie są tacy sami. Nie, żeby jedno z nich było ważniejsze od drugiego, tylko że mężczyzna nie wnosi harmonii, a ona tak. To ona daje harmonię, która uczy nas łagodności, delikatnej miłości i sprawia, że świat jest piękniejszy”

„Ale kobieta to więcej: kobieta jest harmonią, jest poezją, jest pięknem. Bez niej świat nie byłby tak piękny, nie byłby harmonijny. A ja lubię myśleć - to coś osobistego - że Bóg stworzył kobietę, abyśmy wszyscy mieli matkę (…) Ale zanim ją zobaczył, wymarzył ją”.

TT