Zamiast domagać się śmierci dla swoich wnucząt i prawnucząt, lepiej skorzystać z łask sakramentu pojednania w Roku Miłosierdzia, który obejmuje także śmiertelny grzech aborcji. Z tej specjalnej formy łaski można korzystać tylko do 20 listopada br.

 

Nie jest tajemnicą, że wiele kobiet, które uczestniczą dzisiaj w czarnych protestach ma nawet kilka morderstw na  nienarodzonych dzieciach na swoim koncie. Zresztą nie kryją się z tym, a wiele publicznych wypowiedzi i antyświadectw w internecie zawiera szczegółowe opisy takich praktyk.

Panie w podeszłym wieku, zgodnie z założeniami ideologii komunistycznej, miały swobodny dostęp do zabiegów przerywania ciąży, traktowanych jako spóźniony środek antykoncepcyjny. Zgodnie z powyższą logiką, chciałyby, aby podobnie zachowywały się ich córki czy wnuczki. Innym powodem ich desperacji jest niewyleczona trauma, towarzysząca zabójstwu dziecka poczętego.

Ich sytuacja w Kościele jest jednoznaczna. Zabójstwo nienarodzonego dziecka (a także współdziałanie w takiej czynności) łączy się z automatyczną ekskomuniką, czyli wyłączeniem się z Kościoła Katolickiego. Szczegółowo owe kwestie omawia Katechizm Kościoła Katolickiego w p. 2270-2275. Ponieważ zainteresowani nie mają pewnie takiej pozycji na półce, warto zacytować je w całości:

 

„KKK 2270 Życie ludzkie od chwili poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny. Już od pierwszej chwili swego istnienia istota ludzka powinna mieć przyznane prawa osoby, wśród nich nienaruszalne prawo każdej niewinnej istoty do życia (Por. Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitae, I, 1).

Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię (Jr 1, 5).

Nie tajna Ci moja istota,

kiedy w ukryciu powstawałem, utkany w głębi ziemi (Ps 139, 15).

KKK 2271 Kościół od początku twierdził, że jest złem moralnym każde spowodowane przerwanie ciąży. Nauczanie na ten temat nie uległo zmianie i pozostaje niezmienne. Bezpośrednie przerwanie ciąży, to znaczy zamierzone jako cel lub środek, jest głęboko sprzeczne z prawem moralnym.

Nie będziesz zabijał płodu przez przerwanie ciąży ani nie zabijesz nowo narodzonego (Didache, 2, 2; por. Barnaba, Epistula, 19, 5; List do Diogneta, 5, 5; Tertulian, Apologeticus, 9).

Bóg... Pan życia, powierzył ludziom wzniosłą posługę strzeżenia życia, którą człowiek powinien wypełniać w sposób godny siebie. Należy więc z największą troską ochraniać życie od samego jego poczęcia; przerwanie ciąży, jak i dzieciobójstwo są okropnymi przestępstwami (Sobór Watykański II, konst. Gaudium et spes, 51).

KKK 2272 Formalne współdziałanie w przerywaniu ciąży stanowi poważne wykroczenie. Kościół nakłada kanoniczną karę ekskomuniki za to przestępstwo przeciw życiu ludzkiemu. "Kto powoduje przerwanie ciąży, po zaistnieniu skutku, podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa" (KPK, kan. 1398). "przez sam fakt popełnienia przestępstwa" (KPK, kan. 1314). na warunkach przewidzianych przez prawo (Por. KPK, kan. 1323-1324). Kościół nie zamierza przez to ograniczać zakresu miłosierdzia. Ukazuje ciężar popełnionej zbrodni, szkodę nie do naprawienia wyrządzoną niewinnie zamordowanemu dziecku, jego rodzicom i całemu społeczeństwu.

KKK 2273 Niezbywalne prawo do życia każdej niewinnej istoty ludzkiej stanowi element konstytutywny społeczeństwa cywilnego i jego prawodawstwa:

"Niezbywalne prawa osoby winny być uznawane i szanowane przez społeczeństwo cywilne i władzę polityczną. Owe prawa człowieka nie zależą ani od poszczególnych jednostek, ani od rodziców, ani nie są przywilejem pochodzącym od społeczeństwa lub państwa. Tkwią one w naturze ludzkiej i są ściśle związane z osobą na mocy aktu stwórczego, od którego osoba bierze swój początek. Wśród tych podstawowych praw należy wymienić... prawo do życia i integralności fizycznej każdej istoty ludzkiej od chwili poczęcia aż do śmierci" (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitrae, III).

"W chwili, gdy jakieś prawo pozytywne pozbawia obrony pewną kategorię istot ludzkich, których ze swej natury powinno bronić, państwo przez to samo neguje równość wszystkich wobec prawa. Gdy państwo nie używa swej władzy w służbie praw każdego obywatela, a w szczególności tego, który jest najsłabszy, zagrożone są podstawy praworządności państwa... Wyrazem szacunku i opieki należnej mającemu urodzić się dziecku, począwszy od chwili jego poczęcia, powinny być przewidziane przez prawodawstwo odpowiednie sankcje karne za każde dobrowolne pogwałcenie jego praw" (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitrae, III).

KKK 2274 Ponieważ embrion powinien być uważany za osobę od chwili poczęcia, powinno się bronić jego integralności, troszczyć się o niego i leczyć go w miarę możliwości jak każdą inną istotę ludzką.

Diagnostyka prenatalna jest moralnie dozwolona, jeśli "szanuje życie oraz integralność embrionu i płodu ludzkiego, dąży do jego ochrony albo do jego indywidualnego leczenia... Sprzeciwia się prawu moralnemu wtedy, gdy w zależności od wyników prowadzi do przerwania ciąży. Diagnostyka nie powinna pociągać za sobą wyroku śmierci" (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitrae, I, 2).

KKK 2275 "Jak każdy zabieg medyczny na pacjencie, należy uznać za dopuszczalne zabiegi na embrionie ludzkim, pod warunkiem że uszanują życie i integralność embrionu, nie narażając go na ryzyko nieproporcjonalnie wielkie; gdy są podejmowane w celu leczenia, poprawy jego stanu zdrowia lub dla ratowania zagrożonego życia" (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitrae, I, 3).

"Wytwarzanie embrionów ludzkich po to, aby były używane jako «materiał biologiczny», jest niemoralne" (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitrae, I. 5).

"Niektóre próby interwencji w dziedzictwo chromosomowe lub genetyczne nie mają charakteru leczniczego, lecz zmierzają do wytwarzania istot ludzkich o określonej płci lub innych wcześniej ustalonych właściwościach. Manipulacje te sprzeciwiają się również godności osobowej istoty ludzkiej, jej integralności i tożsamości" (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitrae, I. 6. jedynej, niepowtarzalnej).”.

Jednakże, z uwagi na Rok Miłosierdzia, Papież Franciszek ogłosił specjalną formę traktowania osób mających na sumieniu grzech zabójstwa dziecka nienarodzonego. Kapłani zostali upoważnieni do udzielenia rozgrzeszenia penitentów, którzy spowiadają się z tego grzechu. Taka możliwość istnieje tylko do 20 listopada tego roku.

Oto fragment listu Franciszka:

„Jednym z poważnych problemów naszych czasów jest z pewnością zmiana stosunku do życia. Bardzo rozpowszechniona mentalność doprowadziła do utraty należytej wrażliwości indywidualnej i społecznej na kwestię przyjmowania nowego życia. Dramat aborcji przeżywany jest przez niektóre osoby ze świadomością powierzchowną, jakby niemal nie zdawały sobie sprawy z tego, jak wielkim złem jest ten akt. Inne natomiast, choć przyjmują ten moment jako porażkę, uważają, że nie mają innej drogi. Myślę w szczególności o wszystkich kobietach, które poddały się aborcji. Dobrze znam uwarunkowania, które doprowadziły je do podjęcia tej decyzji. Wiem, że jest to dramat egzystencjalny i moralny. Spotkałem wiele kobiet, które nosiły w sercu blizny pozostawione przez ten ciężki i bolesny wybór. To, co się wydarzyło, jest głęboko niesłuszne; jednakże tylko wtedy, gdy zrozumie się to w prawdzie, można nie stracić nadziei. Przebaczenia Bożego nie wolno odmówić nikomu, kto żałuje, zwłaszcza jeśli ze szczerym sercem przystępuje do Sakramentu Spowiedzi, by pojednać się z Ojcem. Z tego powodu postanowiłem, mimo wszelkich przeciwnych rozporządzeń, upoważnić wszystkich kapłanów w Roku Jubileuszowym do rozgrzeszenia z grzechu aborcji osób, które jej dokonały, żałują tego z całego serca i proszą o przebaczenie. Niech kapłani przygotują się do tego wielkiego zadania, by potrafili łączyć słowa szczerego przyjęcia z refleksją, która pomoże zrozumieć popełniony grzech oraz wskaże drogę autentycznego nawrócenia, by pojąć prawdziwe i wielkoduszne przebaczenie Ojca, który wszystko odnawia swoją obecnością”.

Tak więc zamiast publicznie wylewać swoją agresję, umacniać się w zatwardziałości serca i cierpieniu, znacznie lepszym rozwiązaniem jest ciche pojednanie się z Bogiem. Prośba o przebaczenie zawsze spotyka się z Bożym Miłosierdziem, co podkreśla papież. Warto więc skorzystać z tej okazji, aby odzyskać spokój serca i przestać żyć w niszczącym konflikcie wewnętrznym.

Tomasz Teluk