SESJA POPOŁUDNIOWA

TRZYMINUTOWE WYSTĄPIENIA OJCÓW SYNODALNYCH

■ Abp Victor Manuel Fernàndez (Argentyna). Rektor Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego Argentyna. Mianowany członkiem komisji do wypracowania Relacji końcowej Synodu – Św. Tomasz z Akwinu naucza, że istnieje rozwój miłości. Oczekujemy wsparcia małżonków w rozwoju miłości. Za doktryną miłosierdzia musi pójść duszpasterstwo miłosierdzia.

■ Abp Joseph Edward Kurtz (USA). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych – Potrzebna jest formacja rodziny do udziału w posłannictwie Kościoła. Trzeba wychowywać małżonków do misji. Trzeba naśladować Chrystusa, który gromadził wokół siebie uczniów, kształtował ich i posyłał „po dwóch” do świata. Dzielił troski nowożeńców (Kana) i uczestniczył w życiu swoich przyjaciół: Marii, Marty i Łazarza. Już Dzieje Apostolskie mówią o małżeństwach zaangażowanych w ewangelizację.

■ Kard. Elio Sgreccia (Włochy). Emerytowany Przewodniczący Papieskiej Akademii Życia. – Należy tworzyć klimat gościnności oraz duszpasterstwo kontynuacji. Potrzebne jest towarzyszenie małżonkom i rodzinie przez całe życie.

■ Bp Nicolas Djomo Lola (Kongo) – Ekstremalne ubóstwo wpływa negatywnie na stan rodzin. Aby temu zaradzić potrzebna jest solidarność między rodzinami, kształtowanie życia społecznego w logice dobra wspólnego oraz dystrybucji międzynarodowej, zmiana struktur społecznych.

■ Kard. Timothy Michael Dolan (USA). Arcybiskup Nowego Jorku – Trzeba bronić tego, co Bóg objawił o małżeństwie i rodzinie. Naszym zadaniem jest popieranie zdrowej rodziny. Zagrożeniem dla rodziny są pewne prądy kulturowe, oraz podejście socjologiczne, itd. Aby służyć rodzinie, trzeba wychodzić od Słowa Bożego.

■ Bp Johan Jozef Bonny (Belgia) – Biskup Antwerpii. Wypada zauważać elementy pozytywne w związkach cywilnych, zwrócić uwagę na „Ziarna Prawdy”. Trzeba unikać wykluczania. Zostawić pole manewru biskupom lokalnym. Rozwijać wizję Kościoła jako rodziny – jedność w różnorodności.

■ Kard. Ricardo Ezzati Andrello SDB (Chile). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Chile – Rodziny ewangelizowane i ewangelizujące. Duszpasterstwo powinno być integralne i organiczne. Trzeba bardziej doceniać miłość ludzką, podkreślać więź między miłością a małżeństwem, towarzyszyć z miłosierdziem małżeństwom zranionym.

■ Kard. José Luis Lacunza Maestrojuán OAR (Panama) – Przewodniczący Konferencji Episkopatu Panamy – Mojżesz przychyla się do ludu, ustępuje. Dzisiaj też „twardość serca” sprzeciwia się planom Bożym. Czy Piotr nie mógłby być tak miłosierny jak Mojżesz?

■ Kard. Gérald Cyprien Lacroix (Kanada). Arcybiskup Quebec – Bóg kocha cię takim jakim jesteś, lecz nie zostawia cię w tym miejscu gdzie jesteś. Ten przekaz powinien dzisiaj odgrywać poważniejszą rolę niż do tej pory.

■ Bp Charles Edward Drennan (Nowa Zelandia) – Wielu odpadło od Kościoła doświadczając odrzucenia. Zmienić język potępienia na język miłosierdzia.

■ Abp Diarmuid Martin (Irlandia). Arcybiskup Dublina – Małżeństwo jest u nas poważane, a jednak w referendum opowiedziano się za uznaniem związków jednopłciowych. Kultura antagonizmu musi być ewangelizowana. Jak mówić o nierozerwalności zdradzanym kobietom, a jak zdradzającym je mężom?

■ Abp Romulo G. Valles (Filipiny) – W naszym kraju 80% to katolicy, a jednak prowadzimy dialog międzyreligijny. Konieczny jest również dialog wewnątrz-małżeński.

■ Jan Babjak, SI (Słowacja) – U nas rodziny są podobne jak gdzie indziej. Jezus nie obiecał uwolnienia od trudności. Trzeba podawać wino miłości zamiast wody Prawa. Tylko czyste wino ma dobry smak.

■ Kard. Béckara Boutros Raï, OMM (Liban). Maronicki Patriarcha Antiochii. Przewodniczący Synodu Kościoła Maronickiego – Konieczna jest więź między patriarchą i wiernymi. Potrzeba wsparcia Kurii Rzymskiej dla naszego Synodu.

■ Bp Antoine Nabil Andari (Liban) – W życie chrześcijan wchodzi ideologia. Mamy zatem tzw.wolną miłość, następuje absolutyzacja przyjemności. Językiem laickim mówimy o miłości i prawach. Nieobecny jest język św. Pawła.

■ Abp Sérgio Eduardo Castriani, CSSp (Brazylia) – W naszym społeczeństwie panuje przemoc we wszystkich formach; częste są nadużycia wobec dzieci. Ginie Amazonia. Trzeba promować godność osoby ludzkiej. Mieć przed oczyma Dokument z Aparecidy. Konieczne jest towarzyszenie duszpasterskie małżeństwom i rodzinom.

■ Kard. John Atcherley Dew (Nowa Zelandia) – Potrzebne jest towarzyszenie w trudnych, kryzysowych okresach. Trzeba być przyjacielem towarzyszącym. Próbować jednać zamiast potępiać.

■ Bp Henri Coudray, SI (Czad) – Małżonkowie potrzebują słuchać się wzajemnie oraz kierować się dynamiką miłosierdzia. Trzeba ewangelizować z czułością matki; mieć w sercu delikatną czułość samego Chrystusa.

■ Abp Heiner Koch (Niemcy). Arcybiskup Berlina – 5% katolików na Wschodzie Niemiec; z tych 50% nie chce zawierać małżeństw – inaczej rozumieją małżeństwo. Mimo tego trzeba przekazywać Radosną Nowinę o małżeństwie i rodzinie. Dlaczego wykluczenie z sakramentów? Wielu wychowuje samotnie dzieci, inni to uchodźcy. Umierającemu pomaga się – trzeba pomóc miłości umierającej w rodzinie.

■ Bp Tarcisius Ngalalekumtwa (Tanzania) – W naszym społeczeństwie brak dzieci traktowany jest jako przekleństwo. Za godne uznania uważa się także duchowe rodzicielstwo. Rodziny adoptują więc dzieci, a po adopcji często zdarzają się narodziny własnego dziecka.

■ Abp Blase J. Cupich (USA). Arcybiskup Chicago. – Małżonkowie często traktują rodzinę jako jednostkę ekonomiczną. Trzeba promować Kościół domowy, rodziny otwarte, zdolne integrować bliźnich.

■ Bp Joseph Kallarangatt (Indie) – U nas ogromna jest rola dziadków. Jest to kapitał duchowy, rola apostolska. Paterfamilias, materfamilias; ryt domowy – modlitwa

■ Abp Andrews Thazhath (Indie) – Emigranci gubią związek z Kościołem i sami się gubią za granicą. Przechodzą do innych wspólnot religijnych. Trzeba by Kościół towarzyszył emigrantom. Przydałyby się zgromadzenia zakonne, których charyzmatem byłoby misjonowanie wśród rodzin.

■ Kard. Giuseppe Bertello (Watykan) – Poważnym problemem jest praca nieletnich (to forma przemocy wobec dzieci) oraz dzieci żołnierze. Te dzieci opuszczają szkołę, ale bez ich pracy rodzina nie utrzymałaby się. Trzeba tworzyć struktury, by gwarantować dzieciom ich godność. Ważna i konieczna jest wspólna świadomość konieczności pomocy.

 

GODZINA SWOBODNEJ DYSKUSJI

 

■ Kard. Angelo Bagnasco (Italia) – Konieczna jest opieka duszpasterska nad rodziną. Co do niej niech wypowiedzą się kapłani. W owczarni często pozostają nieliczne owce. Synod winien słowo wsparcia dla kapłanów i ich pracy wśród rodzin. Należy pamiętać, że sytuacje trudne są czymś zwyczajnym. Trzeba wyrazić uznanie dla rodzin, które walczą i pozostają wierne złożonym przed Bogiem przyrzeczeniom małżeńskim, pomino przeciwności i trudu.

■ Patriarcha Fouad Twal (Jerozolima). Łaciński Patriarcha Jerozolimy. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Kraków Arabskich – Dziękuję za Mitis Iuex. Czy od 08 grudnia można z niego korzystać także w odniesieniu do spraw wcześnie otwartych?

■ Patriarcha Ignace Youssif III Younan (Liban) – Na naszych oczach dokonuje się niszczenie kultury i niszczenie ludzi. Prośba o uszanowanie ich tożsamości w krajach, dokąd wyemigrowali.

■ Kard. Stanisław Ryłko (Watykan). – Mówi się, że Kościół ma być jak „szpital wojenny”, ale wielu nie jest w takiej sytuacji, aby musieli iść do szpitala. Św. Augustyn pyta tych, którzy chcą pomocy, ale nie chcą się nawracać: „Dlaczego nas szukacie?”. Tak zachowują się też niektórzy ochrzczeni, którzy są w sytuacji nieuregulowanej, ale nie chcą przystąpić do sakramentu pokuty. Mamy więc nie tylko kryzys małżeństwa czy rodziny, ale bardziej kryzys wiary. 2 Tm 4,2-5: „Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, w razie potrzeby wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz. Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań – ponieważ ich uszy świerzbią – będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!”.

■ Kard. Reinhard Marx (Niemcy). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec – Zdumiony relacją kard. Erdő powiada, że potrzeba debaty o sakramencie małżeństwa. „Wszystko albo nic” nie jest rozwiązaniem. Nie należy pokazywać tylko negatywnych cech naszej kultury, bo nas ludzie nie zrozumieją.

■ Bp Lucas van Looy, sdb (Belgia) – Potrzeba edukacji i odkrycia bogactwa wkładu Kościoła w życie społeczne. Rodzina potrzebuje wsparcia Kościoła.

■ Patriarcha Grégorie III Laham, BS (Syria). Partiarcha Antiochii. Przewodniczący Synodu Kościoła Grecko-Melchickiego – Zawsze mówić „sakrament małżeństwa” a nie „małżeństwo”. Pokazywać duchowe piękno małżeństwa. Aby pomóc małżonkom, trzeba ukazywać im niezmienną, duchową, pozytywną wizję małżeństwa. Często nie jesteśmy zjednoczeni wokół tej pozytywnej wizji małżeństwa i rodziny. Jezus koryguje Mojżesza. Niestałość małżeństwa jest przeciw jego naturze.

■ Kard. Fernando Filoni (Watykan) – Dzisiejsza sytuacja w krajach, gdzie trwają prześladowania chrześcijan: dziewczęta są porywane i gwałcone; inne – nieletnie – przymuszane są do małżeństwa, albo zmuszane do prostytucji. Trzeba zatroszczyć się o ich reintegrację we wspólnoty parafialne.

■ Abp Tadeusz Kondrusiewicz (Białoruś). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Białorusi – Czym się tutaj zajmujemy? Mamy zajmować się rodziną a nie innymi związkami. Jeżeli zgadzamy się na sakramenty dla rozwiedzionych w powtórnych związkach, to popieramy rozwody.

■ Bp Pio Vito Pinto (Watykan). Dziekan Trybunału Roty Rzymskiej – Sprawy sprzed 08 października 2015 r. nie podlegają Mitis Iudex Dominus Iesus. Jeśli wyroki wydane zostają po 08 października, wówczas podlegają. Dzień 08 października będzie początkiem okresu przygotowania. Biskup musi być świadom ogromnej odpowiedzialności, jaką ponosi w związku z prowadzeniem tych procesów.

■ Patriarcha Louis Raphaël I Sako (Irak). Chaldejski Patriarcha Babilonii. Przewodniczący Synodu Kościoła Chaldejskiego – W Iraku nie rozumiemy do końca uciekinierów. Potrzebujemy wsparcia, aby oni nie musieli uciekać ze swojej ojczyzny.

■ Kard. André Vingt-Trois (France) – Jesteśmy więźniami relacji między życiem osobistym a społecznym. Nie znajdujemy logicznej formuły dla przezwyciężenia tego kryzysu. Pozostaje tylko uznać, że my również jesteśmy częścią tego zamentu, którego nie da się rozwiązać bez poczucia pokory.

■ Kard. Leonardo Sandri (Watykan). Prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich – Mówił o metodologii pracy w małych grupach. Pytał o to, na jakich tekstach mamy bazować.

■ Kard. Lorenzo Baldisseri – Wszystkie dotychczasowe uwagi nadesłane do sekretariatu synodu zostały uwzględnione w Instrumentum laboris. Do tego zostaną dodane owoce dyskusji ojców synodalnych nad trzema częściami Instrumentum laboris 2015.

■ Abp Paul André Durocher (Kanada). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Kanady – Pierwsza część Instrumentum laboris 2015 jest czysto socjologiczna. Trzeba koniecznie uzupełnić ją o perspektywę wiary.

■ Abp Jorge Liberato Urosa Savino (Wenezuela) – Należy zachować wierność prawdzie o małżeństwie i rodzinie a także o Eucharystii. Dziękuję kardynałowi Erdő za piękny tekst Relatio.

■ Kard. George Pell (Watykan). Prefekt Sekretariatu ds. Ekonomicznych – Trzeba wszystko rozpoczynać nie od socjologii, ale od Słowa Bożego. Doceniamy wartość wolnej dyskusji, jednak trzeba jasnego wyjaśnienia różnicy pomiędzy modi a propositiones. Czy aktualny podziałInstrumentum laboris 2015 na trzy części jest do utrzymania? Dlaczego Komisja redagująca Relację końcową synodu została mianowana w takim składzie?

bjad/abpgadecki.pl