Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział:

«Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.

Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.

Kto ma uszy, niechaj słucha» (Z rozdz. 13 Ewangelii wg św. Mateusza)

 

Rodzice Maryi Panny według apokryfów mają na imię Joachim i Anna. Według apokryfów – ale nie znaczy, że nie nosili takich imion. Tradycja chrześcijańska dociera wszak do nas nie tylko przez Pismo Święte. O wiele bardziej istotne jest zwrócenie uwagi na tajemnicę, której ci święci małżonkowie są świadkami; chodzi o Niepokalane Poczęcie. Przypomnijmy: Kościół wierzy, że Matka Boża została poczęta bez skazy grzechu pierworodnego. Nie oznacza to, że była boginią, ale że od samego początku była „łaski pełna” i faktycznie „Pan był z Nią”. Niepokalane Poczęcie pokazuje nam, że źródłem człowieka jest Bóg, nie zło, że nasz droga od Boga wychodzi i ku Niemu powinna zmierzać (co Maryja też nam przypomina poprzez tajemnicę swego Wniebowzięcia). Święci Joachim i Anna mogą nam uprosić u Boga szacunek wobec tajemnicy Boga, pokorę w służeniu sprawom przekraczającym nasze zrozumienie – jak chociażby chrzest święty. Gdy rodzice niosą dziecko do chrztu, aby zyskało ono godność Dziecka Bożego, są trochę jak Joachim i Anna, którzy w swoim domu mieli Niepokalaną, umiłowaną córkę Boga.

Chwast, o którym dzisiaj czytamy w Ewangelii, nie dotknął serca Maryi. My natomiast z nim się zmagamy. Ale wierzymy, że dzięki Jej modlitwie i łasce Boga, także nasze serca staną się jak jej serce – poświęcone tylko Bogu.

 

Dzisiejsze czytania liturgiczne: Jr 14, 17-22; Mt 13, 36-43

 

Szymon Hiżycki OSB | Pomiędzy grzechem a myślą