Jezus Chrystus powróci w chwale, aby dopełnić dzieła zbawienia. Ujawni się to między innymi we wskrzeszeniu wszystkich ludzi z martwych.

1. Co rozumiemy przez zmartwychwstanie ciał? 1 Kor 15,35-58

Zmartwychwstanie będzie polegać na tym, że człowiek dzięki Chrystusowi otrzyma nowe ciało, całkowicie przemienione. Trudno określić, jakie będzie nasze ciało po zmartwychwstaniu. Św. Paweł wyjaśnia, że zbawieni będą podobni do zmartwychwstałego Chrystusa, bo ich zmartwychwstanie będzie udziałem w Jego życiu pełnym chwały. Po zmartwychwstaniu nasze ciała będą się zupełnie różnić od obecnych. Będą pozbawione wszelkich braków, nie będą podlegać cierpieniu ani śmierci.

2. Kiedy Chrystus wskrzesi nas z martwych? 1 Kor 15,20-28

Drugie przyjście Chrystusa w chwale, nazywane też paruzją, będzie dniem naszego zmartwychwstania. „Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale" (Koi 3,4). Zmartwychwstania w dniu ostatecznym (por. J 6,54) nie można rozumieć w ten sposób, że istnienie człowieka przerywa się na okres od jego śmierci aż do dnia przyjścia Chrystusa w chwale, gdyż ludzka dusza nie ulega zniszczeniu w chwili śmierci. Z tego też powodu zbawienie lub potępienie następuje w chwili śmierci, a nie dopiero w dniu zmartwychwstania ciał.

Nie w chwili śmierci, lecz na końcu czasów.
Kościół nie przyjmuje też poglądu, że zmartwychwstanie dokonuje się w sposób dla nas niewidzialny już w chwili śmierci człowieka. Powszechne zmartwychwstanie ciał będzie poprzedzać sąd ostateczny i odnowienie wszystkiego przez Chrystusa, który ujawni się w chwale. Dokona się więc u kresu ludzkiej historii.

3. Co Pismo św. mówi o zmartwychwstaniu potępionych? J 5,28-29; Dz 24,15

Wszyscy ludzie powstaną z martwych: zbawieni i potępieni. Po zmartwychwstaniu wszyscy będą żyć jako istoty cielesno-duchowe. Po śmierci natomiast istnieją tylko nieśmiertelne, świadome i wolne dusze zbawionych lub potępionych ludzi. Pismo św., głosząc jednoznacznie powszechne zmartwychwstanie (por. J 5,28-29; Dz 24,15) – a więc i zbawionych, i potępionych ludzi – nic nie mówi o cechach ciała tych ostatnich.

4. Co znaczy, że człowiek nie utraci swej tożsamości ani po śmierci, ani po zmartwychwstaniu? Łk 20,27-40

Po śmierci, kiedy będzie żyła tylko nasza duchowa i nieśmiertelna dusza, pozostaniemy tymi samymi osobami, którymi byliśmy w czasie naszego ziemskiego życia. Chociaż w chwili zmartwychwstania otrzymamy zupełnie nowe ciało, inne niż teraźniejsze, jednak nie przekształcimy się w jakieś odmienne istoty. Zresztą nawet na ziemi człowiek posiada inne ciało jako dziecko, inne jako dorosły, inne jeszcze jako starzec, a jednak ciągle jest tą samą osobą, chociaż inaczej myśli, inaczej nieco odczuwa i wygląda. Podobnie po śmierci człowiek nie zmienia się w kogoś innego. Wierzymy, że Matka Najświętsza w niebie jest tą samą Maryją, która żyta na naszej ziemi. Tak samo jest ze wszystkimi świętymi żyjącymi w niebie. Podobnie i my ani po śmierci, ani po zmartwychwstaniu nie utracimy naszej tożsamości.

5. Co znaczy, że Maryja została wzięta do nieba?

Oprócz zmartwychwstałego Chrystusa również Najświętsza Maryja Panna, zjednoczona ze swoim Synem, już teraz z ciałem i duszą żyje w chwale niebieskiej. Jej wniebowzięcie było przejściem w nowe, cielesno-duchowe życie, które stanie się udziałem wszystkich wierzących i kochających Boga w dniu paruzji, kiedy Chrystus wskrzesi nas z martwych.

Źródło: Ks. Michał Kaszowski
Podstawy Nauki Kościoła Katolickiego
w pytaniach i odpowiedziach