- Nie ma zgody na fundamentalizm – oznajmił Bronisław Komorowski na swojej konwencji. A Ewa Kopacz zachwalając go zapewniała, że nie ma też zgody na Średniowiecze czy zejście z drogi nowoczesności i postępu. Obie te wypowiedzi jasno wskazują, że i sam prezydent i jego zaplecze wyrusza na wojnę z wiarą i Kościołem, a także ich praktycznymi wyrazami. Nikt, kto obserwuje scenę polityczną nie może mieć już wątpliwości, że – niezależnie od osobistych poglądów czy opinii na temat własnej wiary – Bronisław Komorowski służy już sprawie wrogiej Kościołowi i wierze.

I niestety nie jest to przesada. Uznanie za fundamentalizm absolutnych podstaw moralności katolickiej (a sprzeciw wobec procedury in vitro, której stosowanie pociąga za sobą uśmiercanie tysięcy osób na zarodkowym etapie życia, jest właśnie absolutną podstawą) jest właśnie stwierdzeniem, że katolicyzm jest radykalizmem i fundamentalizmem, cofaniem Polski do średniowiecza (a takie słowa też padły z ust prezydenta). Te słowa prezydenta nie pozostawiają wątpliwości, że nie chce on już być katolikiem, że uznał, że wiara jest mu już zbędna, i że włącza się w marsz ku postępowi i nowoczesności, w którym dla ludzi autentycznie wierzących nie ma już miejsca.

Nic to oczywiście nowego, bowiem od dawna prezydent i jego partia podejmowali decyzje utrzymane w takim właśnie duchu. Podpisanie konwencji genderowej, zapowiedzi, że nie podpisze się ustawy zakazującej zabijania nienarodzonych, brak zainteresowania sprawą sześciolatków – to wszystko były jasne sygnały, że deklarowana wiara nie ma dla prezydenta znaczenia, że w istocie działa on przeciwko niej. Dziś w czasie swoje konwencji prezydent powiedział to już wprost. Nie można mieć wątpliwości, co do jego intencji i planów. I nikt, kto jest rzeczywiście wierzący nie może na niego zagłosować. Dobrze, by było, by z tych wypowiedzi wyciągnęli także wnioski pasterze, i by jasno wskazali, że głosowanie na kogoś, kto tak jawnie wskazuje, że nie wyraża zgody na katolicyzm, nie jest do pogodzenia z katolickim sumieniem. Wiele lat temu takie oświadczenie wydał ówczesny arcybiskup St. Louis Raymond Burke, który podkreślił, że z głosowania na kandydata sprzeciwiającego się fundamentom wiary to grzech, z którego trzeba się spowiadać. Warto, by polscy hierarchowie wzięli z niego przykład, i jasno pokazali, co oznacza dla człowieka sumienia wspieranie kogoś, kto wyruszył na wojnę z wiarą i katolicką moralnością.

Tomasz P. Terlikowski