Ojciec Święty w czasie audiencji ogólnej mówił o pielgrzymowaniu ludu Bożego. W swojej katechezie przypomniał, że Kościół to nie rzeczywistość statyczna, która jest celem samym  w sobie. To wspólnota wędrująca przez wieku ku wiecznemu Królestwu.

„Kiedy zwracamy się ku temu horyzontowi, zdajemy sobie sprawę, że nasza wyobraźnia odmawia posłuszeństwa, ledwie zdolna przeczuć bogactwo tajemnicy przekraczającej nasze zmysły. I spontanicznie nasuwają się pytania: Kiedy nastąpi to ostateczne przejście? Jaki będzie ten nowy wymiar, w jakim znajdzie się Kościół? Co się stanie z ludzkością i otaczającym nas światem stworzonym? Te pytania nie są nowe, bo zadawali je swego czasu już uczniowie Jezusa: «Kiedy to się stanie? Kiedy nastąpi triumf Ducha nad stworzeniem i wszystkim innym...?». To są ludzkie pytania, znane od wieków. Także my je zadajemy” – powiedział Wikariusz Chrystusa.

Dodał, że pomimo tych trudności powinniśmy myśleć o Niebie, o przebywaniu z Bogiem twarzą w twarz. „Pięknie jest o tym rozmyślać; to daje siłę duszy” – wskazał sługa sług Bożych.

W polskim streszczeniu katechezy papieża czytamy:

„Kościół jest rzeczywistością dynamiczną. Rozwija się, pielgrzymuje przez dzieje do swego ostatecznego celu, jakim jest Królestwo Niebieskie. Kiedy ten cel zostanie osiągnięty? Jak będzie nowy wymiar Kościoła? Co się stanie z ludzkością i z otaczającym nas stworzeniem? Sobór Watykański II naucza, że nie znamy czasu końca ziemi i ludzkości ani też sposobu przemiany wszechświata (Gaudium e spes, 5). Wiemy, że Bóg przygotowuje nam nowe mieszkanie, «nowe Jeruzalem», «Raj». Chodzi nie tyle o jakieś miejsce, ile o pewien «stan», w którym będziemy obdarowani radością, pokojem i miłością Boga w sposób pełny, przebywając z Nim twarzą w twarz”.

I dalej: „Między Kościołem w Niebie a Kościołem pielgrzymującym na ziemi istnieje głęboka komunia i modlitewna więź. Pismo Święte podkreśla, że cały wszechświat zostanie kiedyś odnowiony, wyzwolony od wszelkiego zła i śmierci. Wszystko zostanie doprowadzone do swej pełni istnienia, do prawdy i piękna. Taki jest plan, który Bóg zapowiedział, pragnie wypełnić i realizuje. Przynależność do Kościoła jest więc wspaniałym darem, niezwykle wzniosłym powołaniem! Współpracując z Bożą łaską, prośmy Najświętszą Maryję Dziewicę, Matkę Kościoła, by zawsze czuwała nad naszym pielgrzymowaniem ku niebu”.

bjad/radio watykańskie