Edward Zajączek urodził się 7 września 1901 r. w miejscowości Las koło Ślemienia w powiecie żywieckim. Tutaj ukończył szkołę powszechną, dalszą edukację kontynuował w Wadowicach i Krakowie, gdzie ukończył seminarium nauczycielskie uzyskując dyplom nauczyciela języka polskiego i historii.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 67. pułku piechoty; zwolniony do rezerwy w stopniu porucznika.

Pracował jako nauczyciel w szkołach w Łodzi, a następnie jako dyrektor łódzkiej Dyrekcji Okręgowej Towarzystwa Rozwoju Życia Narodowego w Polsce "Rozwój".

W 1925 r. został wysłany do Bielska jako sekretarz miejscowego Zarządu Okręgowego Związku Ludowo-Narodowego. Tam też został kierownikiem Domu Polskiego, zasłużonej dla krzewienia polskości placówki społeczno-kulturalnej.

Na początku 1927 r. został sekretarzem Obozu Wielkiej Polski w okręgu podhalańskim, a od stycznia 1929 r. kierownikiem Komitetu Okręgowego Młodych. Kilka miesięcy później został oboźnym okręgowym na powiaty: bielski, bialski, żywiecki, wadowicki i makowski. Po rozwiązaniu OWP w 1933 r. stanął na czele Sekcji Młodych Stronnictwa Narodowego. Jednocześnie kierował miejscowym oddziałem Narodowej Organizacji Kobiet oraz Zjednoczenia Zawodowego "Praca Polska".

W latach 1929-1939 redagował i wydawał przeznaczony dla młodzieży miesięcznik "Młody Narodowiec" oraz współredagował "Głos Robotniczy" i czasopismo kobiece "Hasło Polki".

Jego działalność polityczno-społeczna, publiczna krytyka sanacji i socjalizmu spowodowały, że należał do grona osób najczęściej prześladowanych przez władze sanacyjne. W 1935 r. na kilka miesięcy trafił do obozu w Berezie Kartuskiej, bywał też ofiarą napadów bojówek socjalistycznych i miejscowych Niemców.

Będąc liberalnym działaczem SN często łagodził spory podczas lokalnych konfliktów polsko-żydowskich. Przyjaźnił się z dr. Danielem Grossem, żydowskim wiceburmistrzem Bielska, któremu udzielał pomocy podczas okupacji niemieckiej.

Od października 1939 r. działał w konspiracji pod pseudonimem „Wolf”. W Bielsku i okolicach stworzył podziemną organizację polityczno-wojskową "Patria", zrzeszającą członków przedwojennych organizacji narodowych i młodzież. Z czasem organizacja ta weszła w skład Narodowej Organizacji Wojskowej, a Zajączek stanął na czele Okręgu Cieszyńsko-Podhalańskiego NOW. W lutym 1940 r. kierowana przez niego struktura została podporządkowana na zasadzie autonomii komendantowi Okręgu Śląskiego Związku Walki Zbrojnej. 

W ZWZ pełnił funkcję inspektora Inspektoratu Bielskiego obejmującego powiaty: bialski, bielski, chrzanowski, oświęcimski, wadowicki, żywiecki i miasto Bielsko. Współtworzył też zalążki podziemnej administracji cywilnej, należał do tzw. Śląskiej Rady Wojewódzkiej, która później weszła w skład struktur Delegatury Rządu RP na Kraj.

21 listopada 1940 r. Edward Zajączek został aresztowany przez gestapo, a następnie wywieziony do Auschwitz w grudniu 1941 r.

Według relacji współwięźniów, 27 lutego 1942 r. został zamordowany w bunkrze głodowym a jego zwłoki zostały spalone w krematorium.

W 2001 r. władze Bielska-Białej przyznały mu pośmiertnie tytuł zasłużonego obywatela miasta. Dziś mija 70. rocznica śmierci tego wybitnego społecznika.

 

Paweł Zbrojewicz/Prawy.pl