Establishment w III RP, a szczególnie przedstawiciele groteskowej opozycji, wyjątkowo nie lubi demokracji, choć demokracje ma na sztandarach. Dla groteskowej opozycji demokracja jest dobra tylko wtedy gdy ludzie głosują zgodnie z wytycznymi establishmentu. Kiedy ludzie jako nie poczuwają się, by tańczyć tak jak im gra establishmentowa kapela to ''elity'' wpadają we wściekłość, bo kasta niższa nie słucha braminów.

Z taką sytuacją mamy w Gdańsku gdzie establishment postanowił, że jak w czasach PRL, będzie tylko jeden kandydat wyznaczony przez braminów. Wbrew oczekiwaniom establishmentu przedstawiciele kast niższych jakoś nie przyjęli tego do wiadomości i postanowili kandydować na urząd prezydenta Gdańska. Pojawiło się już kilku kandydatów, w tym Grzegorz Braun niemający nic wspólnego z Gdańskiem, mieszkający w Gdańsku Piotr Walentynowiczu, i Andrzej Kania legendarny gdański anarchista patriota, niezwykle sympatyczny i wesoły krytyk systemu.

Kandydatura Andrzeja Kani nie spodobała się portalowi „Na temat” kierowanemu do groteskowej opozycji. Na łamach tego establishmentowego medium ukazał się tekst „Marzenia o porozumieniu ponad podziałami rozwiane” autorstwa Kamila Rakosza.

Według lewicowego publicysty „miało być porozumienie ponad podziałami i wybór pro forma Aleksandry Dulkiewicz, jako spadkobierczyni misji Pawła Adamowicza. Zamiast tego mamy nad Motławą wysyp prawicowych kandydatów. Do wyścigu o fotel po zamordowanym prezydencie Gdańska dołączył właśnie Andrzej Kania”.

Komentując stwierdzenie lewicowego publicysty, warto zwrócić uwagę, że stwierdzenie „miało być porozumienie ponad podziałami i wybór pro forma Aleksandry Dulkiewicz” nie ma absolutnie nic wspólnego z demokracją, jest wręcz wyrazem pogardy dla demokracji, wyrazem skandalicznego przekonania, że o wyborach decydują nie wyborcy, tylko jakieś porozumienia establishmentu, że lepszy jest „wybór pro forma”, a nie normalne wybory, w których suweren, czyli Gdańszczanie zadecydują, kto ma być ich prezentem. Taka antydemokratyczna postawa lewicy propaguje pogardę dla demokracji i gloryfikuje niedemokratyczne sposoby rządzenia.

Według lewicowego publicysty „na razie nie wiadomo zbyt wiele o kolejnym kontrkandydacie Aleksandry Dulkiewicz. Andrzej Kania startuje jako reprezentant partii Alternatywa Społeczna. Sądząc po materiałach opublikowanych na jego Facebooku, ideologicznie blisko mu do środowisk narodowych”.

Komentując tę opinię lewicowego publicysty, należy stwierdzić, że o poglądach Andrzeja Kani można się dowiedzieć z licznych filmików dostępnych w internecie z jego udziałem. Lewicowy publicysta mógł szczerze napisać, że nie chce mu się zebrać materiałów o kandydacie na prezydenta Gdańska, że olewa prawdę i woli kreować świat wobec swoich lewicowych uprzedzeń, przypisując każdemu swojemu oponentowi, w tym i anarchiście, nacjonalistyczne poglądy. Szanowny towarzysz dziennikarz powinien się dowiedzieć, że nie każdy polski patriota, a tym bardziej anarchista, postarzały punk taki jak Andrzej Kania, to od razu narodowiec.

Według lewicowego publicysty „krótko po śmierci prezydenta Pawła Adamowicza wydawało się, że wszystkie opcje polityczne zaakceptowały to, że Aleksandra Dulkiewicz będzie kontynuowała dzieło swojego tragicznie zmarłego szefa”.

Komentując to niezwykle śmiałe, ale nie mające potwierdzenia w rzeczywistości, stwierdzenie, warto przypomnieć lewicowemu publicyście, że są w Polsce partie polityczne (takie jak Wolność Korwin czy Ruch Narodowy), oraz środowiska, które absolutnie takich antydemokratycznych poglądów nie akceptowały.

W swoim oświadczeniu na Facebooku Andrzej Kania oświadczył, że jako kandydat na Prezydenta Miasta Gdańska Alternatywy Społecznej, „przed zaprzysiężeniem na Prezydenta, złoże notarialne zobowiązanie, że jeśli złamie dowolną z obietnic wyborczych lub będę działał przeciw niej, zmienię poglądy polityczne, ideologiczne, albo podejmę decyzję niezgodną z programem przedstawionym podczas kampanii, a zostanie mi to udowodnione, sam zrezygnuję i zwrócę wszystkie pieniądze, jakie zarobiłem podczas sprawowania urzędu, oraz nigdy już nie będę się ubiegał o żaden urząd, ani etat w jednostkach administracji państwowej, samorządowej”.

Moim zdaniem mieszkańcy Gdańska powinni poprzeć rejestracje kandydatury Andrzeja Kani, by nie znaleźć się w sytuacji, w jakiej byli Polacy przez 40 lat okupacji komunistycznej, kiedy to komunistyczny okupant wyznaczał jednego kandydata którego „wybór pro forma” był wyrazem „porozumienie ponad podziałami”. Zawsze lepiej mieć demokratyczny wybór, nawet jeżeli ''elity'' gardzą demokracją.

Warto też zwrócić uwagę na komentarze czytelników portalu „Na temat” pod artykułem, pokazujące tożsamość czytelników portali kierowanych do groteskowej opozycji. Komentując artykuł Marta Królak, kierując swoje słowa do Andrzeja Kani „Powinnam napisać otwarcie, bo widzę, że nie zrozumiałeś. Teraz się poprawiam: I takim pozostań, zwykłym mieszkańcem Gdańska i nie pchaj się na prezydenta”. Dariusz Wanat nazwał Andrzeja Kanie „drugim Kononowiczem” i stwierdził „Nie wiem, po co tacy ludzie robią z siebie publicznie durniów, bo tylko ktoś niespełna rozumu mógłby na poważnie sądzić, że z tak niskim poziomem ma jakiekolwiek szanse na wybór”. Ryszard Kaminski zdaje się, zaproponował agresje wobec osób, zbierających podpisy na kandydaturę Andrzeja Kani pisząc, że „Gdańszczanie powinni zareagować przy zbieraniu podpisów przez komitety tych "pożalsię...." kandydatów”. Yvonne Blanc niezwykle merytorycznie stwierdziła, że „Aparycja i twarz tego człowieka beznadziejne i przepraszam, ale oby nie zwyciężył, ponieważ oprócz talentu – w tym przypadku do bycia samorządowcem – liczy się jednak także wygląd i twarz”. Zdaniem Barbary Kasarab Andrzej Kania „to margines polityczny i raczej nie ma nic do zaoferowania mieszkańcom”. W ramach dehumanizacji przeciwnika Krzysztof Bieganik stwierdził, że Andrzej Kania „wypełza”, ujawni się jako „demon, który się ukrywa”. Zdaniem Marka Mirocha „GDAŃSK WIE KOGO WYBRAĆ, a te śmiecie poznają swoje miejsce (w śmietnikach jako penery).

Jan Bodakowski