Dies iræ, dies illa
Solvet sæclum in favilla,
Teste David cum Sibylla.

Dzień ów gniewu się nachyla,

gdy w proch wieki zmiecie chwila,

świadkiem Dawid i Sybilla.

Quantus tremor est futurus,
Quando Judex est venturus,
Cuncta stricte discussurus!

Będzie strach tam, będzie drżenie,

przyjdzie sędzia sądzić ziemię

a roztrząsać wszystko wiernie.

Tuba mirum spargens sonum,
Per sepulchra regionum,
Coget omnes ante thronum.

Trąba wyda głos dokoła,

gdzie kto gnił w mogilnych dołach,

wszystkich do stóp tronu zwoła3.

Mors stupebit et natura,
Cum resurget creatura,
Judicanti responsura.

Śmierć struchleje, wszelkie ciało

gdy powstanie, jak leżało,

by przed Sędzią głos zabrało.

Liber scriptus proferetur,
In quo totum continetur,
Unde mundus judicetur.

Zwój ksiąg będzie rozwiniony

zapisanych z każdej strony,

z których ma być świat sądzony.

Judex ergo cum sedebit,
Quidquid latet apparebit:
Nil inultum remanebit.

Sędzia zasię gdy rozkaże,

co ukryte, to ukaże,

a bezkarnie nic nie zmaże.

Quid sum miser tunc dicturus?
Quem patronum rogaturus,
Cum vix justus sit securus?

Cóż mam, nędzny, odpowiadać,

jakiego obrońcę badać,

gdy nawet dobremu biada.

Rex tremendæ majestatis,
Qui salvandos salvas gratis,
Salva me, fons pietatis.

Królu strasznej wielmożności,

co zbawiasz nas mimo złości,

wybaw mnie, źródło litości.

Recordare, Jesu pie,
Quod sum causa tuæ viæ:
Ne me perdas illa die.

Pomnij, Jezu, miłościwy,

jakoś dla mnie czynił dziwy,

nie gub mnie w tym dniu straszliwym.

Quærens me, sedisti lassus:
Redemisti Crucem passus:
Tantus labor non sit cassus.

Dla mnieś się utrudził, Panie,

krzyża mękę cierpał za mnie,

miałby trud ten przepaść marnie?

Juste Judex ultionis,
Donum fac remissionis,
Ante diem rationis.

Prawy Sędzio odemszczenia,

daj nam łaskę odpuszczenia

jeszcze przed dniem rozliczenia.

Ingemisco, tamquam reus:
Culpa rubet vultus meus:
Supplicanti parce, Deus.

Od zbrodniarza jęczę srożej,

czoło ogniem winy gorze,

proszącego oszczędź, Boże.

Qui Mariam absolvisti,
Et latronem exaudisti,
Mihi quoque spem dedisti.

Ty, co Marii odpuściłeś,

łotra z krzyża pocieszyłeś,

nadzieję w serce włożyłeś.

Preces meæ non sunt dignæ;
Sed tu bonus fac benigne,
Ne perenni cremer igne.

Prośby me tego niegodne,

ale ty wejrzyj łagodnie,

bym nie płonął wiecznym ogniem.

Inter oves locum præsta.
Et ab hædis me sequestra,
Statuens in parte dextra.

Postaw mnie w owiec zagrodzie,

od kozłów sprośnych mnie oddziel4,

staw po prawicy w swym grodzie.

Confutatis maledictis,
Flammis acribus addictis,
Voca me cum benedictis.

Pomieszawszy z przeklętymi,

ogniem srogim objętymi,

wywołaj mnie ze świętymi.

Oro supplex et acclinis,
Cor contritum quasi cinis,
Gere curam mei finis

W kornej błagam Cię postawie,

z sercem startym na proch prawie,

uczyń zadość mojej sprawie.

Lacrimosa dies illa,
Qua resurget ex favilla,
Judicandus homo reus.
Huic ergo parce, Deus:

Dzień nieszczęsny się nachyla,

gdy rozpęknie się mogiła,

wstanie na sąd człowiek grzeszny,

Ty go oszczędź, Boże wieczny.

Pie Jesu Domine,
Dona eis requiem. Amen.

Dobry Jezu a nasz Panie,

daj im swoje spoczywanie.

pac (polski przekład: Anna Kamieńska)