Mk 10,1-12
 
Przekład:

1 I stamtąd powstawszy, przychodzi w granice Judei i Zajordania, i współpodróżują znowu tłumy ku Niemu. I, jak miał zwyczaj, znowu ich nauczał.

2 I podszedłszy, faryzeusze wypytywali Go: „Czy można człowiekowi żonę odwiązać?”, próbując Go.

3 On zaś, rozsądziwszy, powiedział im: „Co wam przykazał Mojżesz?”

4 Oni zaś powiedzieli: „Pozwolił Mojżesz zwój odstąpienia napisać i odwiązać”.

5 Jezus zaś powiedział im: „Ku zatwardziałości serca waszego napisał wam to przykazanie.

6 Od początku zaś stworzenia męskim i żeńskim uczynił ich.

7 Dlatego zostawi człowiek ojca swego i matkę i przylgnie do żony swojej.

8 I będą dwoje aż do ciała jednego, tak że już nie są dwa, ale jedno ciało.

9 Co więc Bóg razem zaprzągł, człowiek niech nie oddziela”.

10 I w domu znowu uczniowie wypytywali Go o to.

11 I mówi im: „Ktokolwiek odwiąże żonę swoją i poślubi inną, cudzołoży przeciwko niej.

12 I jeżeli ona, odwiązawszy swojego męża, poślubi innego, cudzołoży”.

Uwagi:

1 „Miał zwyczaj” (hos eiothei) – czasownik powiązany ze słowem ethos („zwyczaj przepisany [moralnym] prawem”), por. też polskie słowo „etos”.

2 „Można” (eksestin) – w pierszym znaczeniu „wolno”, czyli „nie jest zabronione”. Można jednak doszukiwać się tutaj też sensu „czy jest możliwie”.

2, 4, 1112 „Odwiązać” (apolysai) – przekład dosłowny, również „uwolnić”, por. też komentarz do 9.

4 „Zwój odstąpienia” (biblion apostaseos) – przekład dosłowny. Jest to termin prawny, występujący w Septuagincie jako przekład hebrajskiego sefer keritut, a określający dokument rozwodowy (Pwt 24,1).

6 Rdz 1,27 

7-8 Rdz 2,24

9 „Razem zaprzągł” (synedzeuksen) – zaprzągł do jednego jarzma. Pierwotnie mówiło się tak o zwierzętach pociągowych, jednak czasownik ten odnosi się do małżeństwa również w tekstach klasycznych pisarzy pogańskich.

„Nie oddziela” (me choridzeto) – etymologocznie czasownik ten pochodzi od słowa chora, oznaczającego pusty obszar, domyślnie znajdujący się pomiędzy tym, co się oddziela.

ds